SARNY Cmentarz Katolicki, pow. Sarneński ,woj. Wołyńskie

Miasto Sarny zostało założone w carskiej Rosji w 1885 r., na skrzyżowaniu głównych linii kolejowych, biegnących z austro–węgierskiego Lwowa do rosyjskiego Wilna oraz z Kijowa do Warszawy. Wraz z szybkim rozwojem miasta przybyli tam Żydzi, przed samą wojną było ich tam ponad 4000 tj. 45 %. Resztę mieszkańców stanowili Ukraińcy i Polacy. Od 1924 r. tj. z chwilą powołania KOP miasto nabierało charakteru garnizonowego. W 1930 r. sformowany został pułk KOP „Sarny”, miało to wielkie znaczenie dla losów miasta. Tak jak za cara tak i za Polski, kolej posiadała strategiczne znaczenie, a przy kolei i wojsku, rozkwitało miasto.

Czytaj więcej...

Stanisław Jachowicz, żyjący w pierwszej połowie XIX wieku wybitny poeta, pedagog, działacz społeczny wymyślił popularną do dziś frazę: " Cudze chwalicie, swego nie znacie".  Używamy jej wówczas, gdy chcemy podkreślić, że walory Polski ( w tym również Polacy) w różnych dziedzinach, dorównują, a niekiedy nawet przewyższają zagraniczne osiągnięcia. Zapytałem kilku studentów i magistrów, czy wiedzą kim byli: Leonardo da Vinci i Thomas Alva Edison? Oczywiście wiedzieli, ale kim był Jan Szczepanik już nie, no bo skąd? W każdym innym kraju taki człowiek byłby szanowany i czczony, o którym młodzież mogłaby dowiedzieć się w szkole jako o autorytecie godnym naśladowania, na cześć którego budowano by pomniki, które mogłyby przetrwać niezależnie od politycznych uwarunkowań.

Czytaj więcej...

Święta  Wielkanocne na Kresach to olbrzymie bogactwo zwyczajów i tradycji. Katolicy mieszkali wśród chrześcijan obrządku wschodniego gdzie wspólna Wielkanoc wypadała raz na cztery lata. Wzajemna znajomość i szacunek obrzędów były czymś naturalnym, do czasu aż wmieszała się do tego polityka. Wileńszczyzna słynęła z palm, a Wołyń i Podole z pisanek.

W kalendarzu liturgicznym Kościoła Katolickiego, święto Zmartwychwstania Pańskiego, a w prawosławnym Woskriesienije Christowo, jest najważniejsze. Symbolizuje zwycięstwo życia nad śmiercią, przynosi duchową odnowę, a nade wszystko nadzieję. 

Czytaj więcej...

/ Lwów na mapie polskiego romantyzmu Marta Zielińska, IBL PAN. http://nplp.pl/artykul/lwow-na-mapie-polskiego-romantyzmu/

Pierwsze archiwalne wzmianki o Żydach lwowskich znajdujemy w "Najstarszej księdze miejskiej..." Spotykamy tam zapiski (z r. 1383, 1384, 1387) stwierdzające niezbicie, że już w tych latach istniała w tym mieście ulica Żydowska. Natomiast poza grodem, na przedmieściu (w dzielnicy Żółkiewskiej) należy szukać zawiązku gminy żydowskiej Lwowa.

Czytaj więcej...