Wywiad Jana Bodakowskiego z Ryszardem Janem Czarnowskim i Eugeniuszem Wojdeckim, autorami książki „LWÓW. DZIEJE MIASTA”. Wydawca: Jedność, Kielce 2015 r.

Jan Bodakowski: W ostatnich kilku latach pamięć o polskości Kresów z dziedziny niezbyt popularnej przerodziła się w kwestię bardzo polityczną. Nagle stała się orężem walki z banderowcami, a nawet instrumentem chętnie wykorzystywanym przez pudła rezonansowe rosyjskiej propagandy w wojnie obronnej Ukrainy przeciw agresji rosyjskiej. Czy cieszy Panów, w tym kontekście wzrost zainteresowania tematyką Kresową? Czy nie boją się Panowie, że Wasza praca zostanie wykorzystana instrumentalnie przez sympatyków Rosji w ich polskich działaniach operacyjnych?

Czytaj więcej

/11 listopada 1942 r. Ukraińska prowokacja we Lwowie

Rok 2019 w przyjaźni polsko-ukraińskiej na Lubelszczyźnie zaczął się od rozpatrzenia wniosku złożonego w listopadzie 2018 roku przez lewicowo-liberalną, radykalnie antyrządową i proukraińską organizację Obywatele RP do Rady Miasta Hrubieszowa ws. likwidacji nazwy ulicy Stanisława Basaja ps. Ryś. W dokumencie Obywatele RP podkreślili, że w swoich działaniach kierują się „obroną godności człowieka jako wartości fundamentalnej”, a „ulica imienia osoby, która jest odpowiedzialna za mordy na ukraińskiej ludności cywilnej, (…) uderza w godność ludzi pogranicza, przede wszystkim obywateli RP pochodzenia ukraińskiego, a także w rozwój dobrosąsiedzkich relacji Polski z Ukrainą”.

Czytaj więcej

21 września 2019 sobota – o godz. 7:30 autokar z grupą 37 osób z Polski wyruszył
z Gdańska do Wilna. W trakcie jazdy uczestnicy wyjazdu mieli okazję do zapoznania się mówiąc o sobie kilka słów przez mikrofon, wspólnym śpiewaniu piosenek
i modlitwie. Opiekunem duszpasterskim naszej grupy był pallotyn z Warszawy,
ks. Jerzy Błaszczak. Specjalnie wydrukowany śpiewnik na 25 lecie działalności Stowarzyszenia Rodzina Ponarska przez Mieczysławę Cierpioł, był dodatkową atrakcją całego naszego wyjazdu. Postój na obiad tradycyjnie miał miejsce w lokalu Kolorada w Rucianem-Nida. Wieczorem ok. godz. 19:00 przyjechaliśmy do Domu Kultury Polskiej w Wilnie.

Czytaj więcej

Kontekst

W dniu 22.05.1944 roku kierownictwo OUN-UPA wydało ludności polskiej powiatu rawskiego rozkaz (coś w rodzaju ultimatum) opuszczenia do północy 22.05.1944 r. „ukraińskich terytoriów etnograficznych” pod groźbą kary śmierci.¹ W tym czasie oprócz oddziałów UPA istniała i działała tutaj okręgowa bojówka SB OUN pod dowództwem Iwana Pohoryśkiego „Borysa”. Podczas gdy oddziały UPA usiłowały przełamać opór oddziałów AK i BCh oraz zepchnąć je na zachód, podległa prowodowi okręgu rawskiego bojówka SB egzekwowała wykonanie wspomnianego wyżej rozkazu OUN. Wydaje się, że Mariusz Zajączkowski niesłusznie przechodzi do porządku dziennego nad tym faktem, sugerując jakoby zamordowanie pod wsią Zatyle polskich pasażerów pociągu było odwetem za „antyukraińskie wystąpienie polskiego podziemia w okolicy Narola”.² Od momentu zaistnienia polskich oddziałów partyzanckich na wschodnich terytoriach II RP rzeczywiście serie brutalnych ataków OUN-UPA na polskie wioski były przeplatane desperackimi kontruderzeniami AK i BCh. Jednakże, czy gdyby tych kontrakcji nie było, OUN zrezygnowałaby z planu „odpolaczenia” „etnicznych terytoriów ukraińskich” i nie dochodziłoby do aktów ludobójstwa?

Czytaj więcej