/ Zamek w Czortkowie  ; https://pl.wikipedia.org/wiki/Czortk%C3%B3w

Coś ważnego bezpowrotnie umknęło w moim dość długim życiu, ale nadarzyła się nieoczekiwanie chwila, w której można dokonać rozliczenia z czasem, z tym co tak szybko minęło. A prawdą jest, że najpóźniej z pamięci zaczynają wypadać przeżycia utrwalone najwcześniej,  że z wiekiem coraz chętniej wraca się do okresu dzieciństwa.  Urodziłam się 30 marca 1938 w Czortkowie w województwie tarnopolskim. Tu na Podolu w przepięknym miasteczku  przy ulicy Zamkowej nr 33 w domu rodzinnym po babci Annie Nowickiej przyszłam na świat jako bardzo chciane i oczekiwane dziecko przez rodziców Antoniego  Nowickiego i Michalinę z domu Baczyńską w szóstym roku ich małżeństwa.

Czytaj więcej...

/ Bronisław Kononowicz, listopad 1920 r., zdjęcie wykonano w zakładzie fotograficznym M. Fabiszewskiego w Piotrkowie Trybunalskim na ulicy Kaliskiej 9, fot. zbiory rodzinne Kononowiczów

Powiat oszmiański za czasów Rzeczypospolitej Obojga Narodów był największym z powiatów w województwie wileńskim. To właśnie na jego terenie – w Krewie – zawarto układ, który dał początek unii polsko-litewskiej. Stąd wywodzi się królewska dynastia Jagiellonów. Tu urodziło się wielu wybitnych artystów, kapłanów i obrońców Ojczyzny.

W cyklu wspomnień przedstawię osoby i rodziny związane z przedwojenną historyczną „Oszmiańszczyzną”. Niekiedy będą to wątki nieznane, innym razem odświeżone, ale wzbogacone o nowe materiały z archiwów lub zbiorów prywatnych. Znaczna ich część nigdy nie była publikowana. Kolejne artykuły pojawiać się będą w dwumiesięcznych odstępach.

W kolejnym odcinku „Oszmiańskich historii” przedstawię losy Bronisława Kononowicza, komisarza ziemskiego starostwa powiatowego w Oszmianie, oraz jego bliskich. Ich szczęśliwe życie przerwał wybuch okrutnej wojny, w trakcie której doświadczyli rozstania, aresztowania i zesłania do Kazachstanu. Po przyjeździe do PRL Oszmianę przypominały tylko ocalałe fotografie rodzinne.

Czytaj więcej...

 Okrężną drogą przez las pobiegłem do domu. Ukryłem się w zaroślach i obserwowałem puste podwórze. Wokół panowała cisza. Przez otwarte drzwi usłyszałem płacz siostry. Mama leżała na łóżku, miała silny atak dusznicy bolesnej, na którą cierpiała od kilku miesięcy. Przy niej stała bezradna i spłakana Danusia. Mama pocieszyła mnie, że ojciec na pewno uciekł. Był doświadczonym żołnierzem, przeszedł kampanię wrześniową, umiał więc zachować się w takiej sytuacji jak dzisiaj. Gdy spostrzegł zbliżających się do podwórza banderowców, nie miał wątpliwości, co go może spotkać. Skoczył raptownie za budynek i pod jego osłoną pobiegł w kierunku pobliskiego gęstego zagajnika. Biegł pochylony, zygzakiem, po strzale padał, udając trafionego. Szczęśliwie dobiegł do zagajnika, gdzie się ukrył, a następnie pod osłoną nocy przedostał się do Zasmyk. Został żołnierzem samoobrony.

Czytaj więcej...

/ Mapka za: http://wolyn.republika.pl/opisy/janowka_lubitow-04.html  (tam znajduje się wykaz gospodarstw)

Janówka ( gmina Lubitów, pow. Kowel ) to wieś położona najbliżej Zasmyk, do Zasmyckiego kościoła wiodła  doskonała ścieżka, można powiedzieć, że droga tak szeroka, że w razie potrzeby nawet furmanki, a w zimie sanie, mogły tamtędy z powodzeniem przejeżdżać. Sama wieś  liczyła ponad 40 gospodarstw, w tym jedynie dwa ukraińskie oraz sześć niemieckich. Po wybuchu II wojny światowej Niemcy w ramach umowy niemiecko- radzieckiej wyjechali do Rzeszy, prawdopodobnie do Wielkopolski. Ukraińcy natomiast opuścili swoje gospodarstwa z chwilą zaostrzenia się stosunków polsko- ukraińskich w 1943 r., przenosząc się do wsi ukraińskich.  

Czytaj więcej...