Dzięki  Fundacji Historia i Kultura miała ukazać się nowa książka prof. dr hab. Wiesława Jana Wysockiego pt. „Zadwórze 1920” - hołd dla młodych polskich żołnierzy-ochotników, którzy poświęcili swoje życie w walce z bolszewikami pod Lwowem. Premiera była zapowiadana przez wydawcę na 12 sierpnia 2020 r., niestety takowej nie było. 13 sierpnia uzyskaliśmy jednak informacje od autora, że jeszcze książki nie widział i nie wie kiedy ostatecznie się ukaże. Po licznych zapytaniach skierowanych do wydawnictwa, dowiedzieliśmy sie, że z przyczyn technicznych książka ukarze się 26 sierpnia, kilka dni po 100 rocznicy słynnej "Bitwy pod Zadwórzem". Dalszych informacji niestety nie doczekaliśmy się, stąd słowo "podobno" zawarte w tytule tego artykułu. Kresowy Serwis Informacyjny podejmujący się patronatu nad tą pozycją książkową, nie znając treści tego opracowania, w poprzednim artykule skupił uwagę na znanych nam faktach historycznych prezentując niejako oczekiwanie na patriotyczny przekaz wydarzeń sprzed 100 lat, symbol "Polskich Termopil". Teraz przyszedł czas na recenzję zawartości opracowania o którym mowa.

Czytaj więcej

/ " Pogoń”. Stanisław Batowski Kaczor.(Domena publiczna)

Zwycięska bitwa warszawska, chociaż stanowiła przełomowy moment w wojnie polsko-bolszewickiej, nie doprowadziła do jej ostatecznego zakończenia. Wojska Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego nie zostały całkowicie rozbite, co było zamiarem strony polskiej. Wycofujące się (uciekające) oddziały Armii Czerwonej ochłonęły po przegranej bitwie, uporządkowały szyki i dokonały przegrupowania, czego rezultatem była ponowna stabilizacja frontu wzdłuż linii Suwałki–Kobryń. W tej sytuacji Tuchaczewski zamierzał wznowić ofensywę. Uprzedziła go jednak inicjatywa strony polskiej.

Czytaj więcej

Stanisław Marian Bałachowicz syn Nikodema i Józefy z Szafranów (Polka) urodził się w wiosce niedaleko miasta Meyszty Widze, 10 lutego 1883 r.  na terenie  dzisiejszej Litwy. Jego ojciec (katolik) pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Według informacji samego Bułak-Bałachowicza rodzic sprzedał na cztery lata przed jego urodzeniem nabyty po ożenku majątek Judycyny k. Szarkowszczyny i wydzierżawił majątek Stokopiejewo w Brasławszczyźnie. Stanisław Bałachowicz nauki pobierał kolejno w szkole powiatowej w Nowoaleksandrowsku w Kowieńszczyźnie i w polskim gimnazjum św. Stanisława w Petersburgu, gdzie pozostawał pod opieką krewnego matki, księdza Ksawerego Jasińskiego. Wbrew woli rodziców nie kształcił się jednak na duchownego, lecz odbył czteroletni kurs praktyczno-agronomiczny w dobrach Belmont hrabiego Broel­ -Platera na Wileńszczyźnie. Od 1902 r. sam się utrzymywał. Od 1903 r. zatrudniony był w charakterze buchaltera-płatnika przy budowie kolei na terenie ziemi nowogródzkiej. Zimę w roku 1903/1904 spędził na Kaukazie w gościnie u siostry Marii i szwagra Czerwińskiego zawiadującego tam składami kolejowymi.

Czytaj więcej

/ Jan Potocki na obrazie Aleksandra Warneka

Na 23 grudnia przypada 204 rocznica śmierci Jana Nepomucena Potockiego (1761–1815), pisarza, żołnierza, posła, podróżnika, jednej z najtragiczniejszych i zarazem największych postaci historii i literatury polskiej.

Z ŁEZKĄ W OKU

Do Pikowa na Podolu miejsca urodzenia i spoczynku pisarza Jana Potockiego, autora „Rękopisu znalezionego w Saragossie” dotarłem, któregoś lipcowego wieczora, polnymi drogami od strony Janowa dzisiaj (Iwanówka nad Bohem), gdzie podziwiałem z łezką w oku ruiny kościoła i w miarę zachowany pałac, dawna siedziba Chołonieckich.

Pików położony 60 km w kierunku Berdyczowa na północ od Winnicy dawniej małe miasteczko, dzisiaj wieś, przy ujściu Pikówki do Śniwody, która tworzy tu olbrzymi staw. To tutaj stał nieistniejący już, piękny pałac, w którym urodził się Jan Potocki. Dziś stoi tu budynek mieszkalny pracowników „rybo-kołchozu”.

Czytaj więcej