- Bohdan Piętka
- Kategoria: Publikacjie
- Odsłony: 102
Historia według Juszczenki.
Zanim Rosja dokonała 25 listopada kolejnej „agresji” na ukraiński holownik i dwa kutry na „Morzu Azorskim” – jak nazwał Morze Azowskie znany neoliberalny mąż stanu z Warszawy – zanim neoliberalni i antyliberalni, konserwatywni i libertyńscy, antykomunistyczni i postkomunistyczni, patriotyczni i kosmopolityczni, nacjonalistyczni i internacjonalistyczni mężowie stanu z Warszawy i okolic zaczęli jeden przed drugim ścigać się w składaniu deklaracji, że są gotowi poświęcić wszystko za Ukrainę (bynajmniej nie siebie są gotowi poświęcić, ale kraj i naród, w którym pełnią rolę władzy i opozycji; w ich frazeologii „klasy politycznej”), zanim posłuszne im media wylały kolejną rzekę dezinformacji oraz nienawiści wobec znienawidzonej Rosji – wywiadu tygodnikowi „Wprost” udzielił pan Wiktor Juszczenko.
… „Bez przerwy wyciągano z cel więźniów, po 5-10 zawlekano do piwnic , tam mordowano, rozstrzeliwano w tył głowy i składano trupy w pryzmę, a gdy już wszystkie piwnice były załadowane, wówczas wyprowadzano po 50 i więcej na plac więzienny i strzelano do nich z okien z karabinów maszynowych, a nawet zaczęto rzucać ręczne granaty.” …
W połowie listopada br. ukazała się wreszcie książka której do tej pory brakowało na półkach miłośników nie tylko Kresów II RP, ale wszystkich tych co pasjonują się marynarką rzeczną. Jak informuje wydawca, był czas, gdy rzeki stanowiły kluczowy punkt obrony każdego państwa. Była kraina na wschodzie, nad którą dumnie powiewała biało-czerwona flaga. Byli marynarze, którzy tej krainy bronili, tocząc zażarte walki z bolszewickim najeźdźcą. Próżno dziś szukać polskich okrętów na rzekach. Nie ma też w granicach naszego państwa terenów, o które walczyli marynarze słodkich wód. Pamięć o bohaterach tamtych lat dawno się zatarła. Odtworzony w najdrobniejszych szczegółach świat flotylli pińskiej i wiślanej odradza się na kartach książki Sławomira Zagórskiego. Pełne zaskakujących zwrotów akcji wojenne zmagania na rzekach Kresów Wschodnich wciągają jak burzliwe wody, po których 100 lat temu żeglowali nasi marynarze.