Z okazji 90. rocznicy powstania Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, która przypadła 3 lutego, zabrał głos Wołodymyr Wiatrowycz – szef Ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej, znany od dawna ze swoich probanderowskich poglądów, w tym negacji zbrodni popełnionych przez OUN i UPA. Wywiad z Wiatrowyczem przeprowadziła państwowa ukraińska agencja informacyjna Ukrinform. Dowiedzieliśmy się zatem, że „OUN była jedną z wiodących sił ukraińskiego ruchu wyzwoleńczego w XX wieku i była na pierwszej linii walki Ukraińców o niepodległość”, a w okresie międzywojennym „Ukraińcy musieli walczyć o wolność nie tylko przeciw władzy radzieckiej, która zagarnęła absolutną większość naszego terytorium, ale i przeciwko polskiej władzy, która okupowała część Zachodniej Ukrainy”.

Czytaj więcej

Wielką nadzieją ukraińskich nacjonalistów w latach trzydziestych stały się nazistowskie Niemcy. Wierzyli, że Trzecia Rzesza pomoże zdobyć im niezawisłość. W trzy dni po niemieckiej napaści na Związek Radziecki we Lwowie proklamowany został narodowy rząd  ukraiński. Jego pierwszą urzędową czynnością było wysłanie listu hołdowniczego do Hitlera – pisał Szymon Wiesenthal, polski Żyd z polskiego miasta Buczacz, który do śmierci ścigał niemieckich i sprzymierzonych z nimi ukraińskich sprawców zagłady Żydów i 20 innych narodów. Domagał się ekstradycji z Kanady 218 ukraińskich oficerów SS i 8 tys. żołnierzy ukraińskiej dywizji „SS-Galizien”.
Tymczasem niepodległej Ukrainy jeszcze nie ma. Oni sami nie chcą uznać Ukrainy radzieckiej za niepodległą. Mają na swych plecach  wielomilionowy garb całkowicie zruszczonych „chochołów”. A jednak upajają się wizją mocarstwowej Ukrainy, już nie od Bugu i Sanu, lecz od Lublina i Krakowa aż po Kaukaz.

Czytaj więcej

Już w 2017 r. na półkach księgarskich ukazała się książka, której promocję rozpoczęto dopiero w 2018 r., a i tak mało osób zetknęło się z nią do tej pory. “Tam, gdzie zatrzymał się pociąg” Andrzeja Krywalewicza,  jest bardzo cenną pozycją dla wszystkich tych co interesują się historią. Trzeba w tym miejscu zwrócić uwagę, że coraz rzadziej możemy spotkać tych, którzy mogą z pierwszej ręki opowiedzieć nam o zasiedlaniu tzw. „ Ziem Odzyskanych”. Ich relacje, pełne  są niesamowitych historii zarówno z tych terenów jak i „Ziem utraconych”. Autor urodził się w miejscowości, którą licznie zasiedlano po wojnie – w Baniach. Od najmłodszych lat interesował się historią swojego regionu i poszukując wiadomości o przeszłości wiosek, położonych przy dawnym średniowiecznym trakcie – Drodze Lota, zetknął się z wieloma starszymi osobami, które chętnie opowiadały także o swoich wojennych losach, oraz o dziejach ludzi zamieszkujących te tereny. Spotkania i opowieści zachęciły go do zebrania wszystkich tych wywiadów w formie książki. Tak powstała niniejsza publikacja skierowana do wszystkich tych, którzy chcą poznać unikalne i nigdzie indziej nie opowiedziane wydarzenia, będące udziałem ludzi z całego obszaru przedwojennej Polski. Są to opowieści  zwykłych ludzi, którzy próbowali poradzić sobie w niełatwych czasach w trakcie i po wojnie. Prawdziwe historie nieprzesiane przez sito poprawności i niepolukrowane nadmiarem słów,23 wspaniałych ludzi, którzy przybliżają nam losy osadników Ziem Odzyskanych. 

Czytaj więcej

Ignacy Łukasiewicz - https://aniol15.flog.pl/wpis/989229/ignacy-lukasiewicz

Zacofanie Galicji zaczęło się powolutku zmieniać po wynalezieniu  metody destylacji ropy naftowej, rafinacji dokonanej przez 2-ch aptekarzy, Łukasiewicza i Zecha w 1853 roku. To jest taka bardzo lwowska historia wokół Piotra Mikolasha, Czecha, właściciela apteki i całego wielkiego pasażu, gdzie był teatr, 2 kina i mnóstwo sklepów. Niestety bomba trafiła w czasie wojny w pasaż. Na jego zlecenie, przy pomocy żydowskich pieniędzy, z pochodzenia Czech i z pochodzenia Ormianin, bo Łukasiewicz to się zawsze uważało, że pochodzenie jakieś ma ormiańskie, zrobili nową metodę rafinacji ropy naftowej. Mikolash tylko na początku wspierał i sponsorował a potem jako praktyczny Czech  stwierdził,  że żadne lekarstwo z tego nie wyjdzie. Oni dalej po nocach, po pracy , urobieni w nafcie, kaszlący, z katarem, bo niezdrowe te opary, doszli do tego jak osiągnąć rozbicie ropy naftowej. I od tego czasu zaczyna się powolutku wzrost znaczenia innej niż rolnictwo i handel przedsiębiorczości Lwowa.

Czytaj więcej