Ksiądz błagał świat o reakcję

Nie pierwszym bestialstwem był pogrom 6 milionów Żydów podczas II Wojny Światowej. Nie pierwszą Rzeź Wołyńska w latach  40-tych XX wieku. O falach nieludzkiej nienawiści w 1919 roku na Wołyniu dał świadectwo kapłan katolicki, Feliks Sznarbachowski, błagając świat o reakcję, wobec tajemniczego milczenia samych Żydów. Ambasador Henry Morgenthau Senior, będący wcześniej świadkiem wymordowania 1,5 mln Ormian w Turcji w 1915 roku, wysłany do zbadania zbrodni nie uwzględnił informacji z listu księdza, wskazując zaledwie na „ekscesy” w miastach terenów polskich, zaznaczając jednak, że polskie wojsko starało się je powstrzymać. Ziemie te, bestialsko zlane krwią już wcześniej w czasie koliszczyzny np. w Rzezi Humańskiej, stały się też świadkiem palenia wsi i dworów z mieszkańcami w 1918. Wiele z tych miejscowości dzisiaj próżno szukać na mapach. List księdza Feliksa był cytowany w gazetach, a doniesienia o rzeziach widoczne są w prasie i dokumentach, jednak Powstanie Śląskie, które wybuchło 2 tygodnie potem, zajęło uwagę opinii publicznej. Warto spytać, czemu holocaust ten nie jest tak podkreślany jak późniejszy, czemu nikt nie domaga się zadośćuczynienia finansowego i czemu na świecie nie stawia się muzeów i pomników tej gehenny.

Poniżej przytaczamy list w formie oryginalnej, który pochodzi z jednej z gazet, zwracając uwagę na sugestie o tajemniczym celowym braku reakcji. Pierwszy wydruk miał miejsce w Kurjerze Warszawskim, 26 lipca 1919 roku, wyd. wieczorne. Ksiądz Feliks Sznarbachowski, zagrożony aresztowaniem ocalał dzięki miejscowej ludności. Zmarł w Kowlu w roku 1931. Na jego pogrzeb przybyli niemal wszyscy miejscowi Żydzi.

Całkowita zagłada ludności żydowskiej na Wołyniu i południowo-wschodnich Kresach

(Kurier Warszawski, 26.07.1919, wyd. wieczorne)

Niesłychane szczegóły –  odezwa kapelana polskiego w obronie Żydów – Wyższa racya, która każe milczeć Żydom – „Rzeź Żydów” – Bandy Zelenego, Sokołowskiego, Tiutiuniuka – Bandy Szapowała, Wołyńca i Szyszki – Bandy Szepela, Szaleściuka i Rykuna – Straszliwe pogromy w Fastowie, Humaniu, Monasterzyskach, Czarnobylu – Rzezie w Bracławiu, Hajsynie, Olgopolu i w stu innych miejscowościach – Groźba całkowitej zagłady żydostwa.

Telegram doniósł już o odezwie księdza prałata Feliksa Sznarbachowskiego do senatora Morgenthaua. Dziś Jesteśmy w posiadaniu tej cennej odezwy. Gdy czyta się ją krew ścina się w żyłach. Straszliwa gehenna, jaką przeżywa ludność żydowska, na Wołyniu i kresach południowo-wschodnich musi wywołać jakąś na wielką skalę zakrojoną akcyę. Ohydna nagonka na Polskę uprawiana przez agitatorów żydowskich nie może zamknąć nam oczu na fakt rzezi masowej Żydów, której dopuszczają się dotychczasowi rzekomi przyjaciele żydostwa bolszewicy rosyjscy, ukraińscy i wszelkiego gatunku bandy ruskie. Jaki środek ratunku znajdzie senator Morgenthau, nie wiemy.

Pytanie nasuwa się, czy świat cywilizowany nie zechce zwrócić się de polskiego rządu z błaganiem, aby to Polska właśnie, którą fanatycy żydowscy niedawno usiłowali zohydzić w oczach całego świata, pospieszyła na ratunek wybijanej systematycznie ludności żydowskiej.

Poniżej podajemy ustępy ze wspomnianej odezwy, która stanowi dokument martyrologii żydostwa wprost niebywały.

Apel kapłana polskiego do wolnego obywatela wolnej Ameryki, pana Morgenthaua deklaracya wolnego obywatela wolnej Polski.

Pracując jako kapłan polski w przeciągu dwudziestu lat na kresach południowo-wschodnich, mianowicie: nа Wołyniu, Podolu i Kijowszczyznie, pod najświętszym hasłem „miłości bliźniego” - o tylem w życiu codziennem wykonywał to hasło w czynie, że obok chrześcijan, zaskarbiłem sobie uznania u Żydów, zamieszkujących te Kresy. Dowodem tego są pamiątkowa dary, czyli „matuny», złożone mi na ręce przez starszyzną żydowską.

W ogólnoludzkiej pracy i trudach humanitarnych, ekonomicznych i społecznych, ratując chrześcijan, jednocześnie podawałem rękę pomocy wyznawcom Mojżesza.

Świadkiem kahał szarawiecki.

W sposób specyalny, z narażeniem siebie, ratowałem Żydów podczas pogromów rosyjskich w roku 1905, o czem może poświadczyć dzisiaj kahał szarawelski na Podolu, z Noftułą Grojsmanem i starym Łuzerem na czele, niemniej podczas pogromów w 1915 roku w Ołyce, o czym mogą dzisiaj poświadczyć: Chalm Poleszuk, Isset, Kopelman, Kiwa, Calengold i inni z Ołyki. W roku bieżącym ratowałem w tejże samej Ołyce Żydów od całego szeregu pogromów już nie rosyjsko carskiego reżymu, lecz ukraińskiego i moskiewskiego bolszewizmu.

Wyższa racya

Widziałem niedolę Żydów ołyckich, okolicznych, na całych kresach południowo-wschodnich i dalej, a jednak, gdym zaproponował im, aby wspólnie ze mną wysłali swych delegatów do pobliskiej Polski, oni ze smutkiem mi odpowiedzieli: „Niech ksiądz sam za nas prosi, niech przychodzą i ratują nas, ale nam nie walno tęga robić”,

 więc dla jakiejś wyższej, ukrytej i niezrozumiałej polityki muszą ginąć nie tylko dobrobyt i mienie całych  gmin żydowskich, lecz tvsiące żydów w sposób okrutny mordowanych przez najrozmaitsze partye, bandv i oddziały bolszewików i niebolszewików ukraińskich i moskiewskich?

A że giną, daję następujące fakty:

Straszliwa rzeź w Ołyce

W mmieście Ołyce w miesiącu maju r. b. blisko 3-tysięczny oddział bolszewicki bił, katował i grabił żydów ołyckich w przeciągu dwu dni. Zda się jeszcze dzisiaj słyszę nieludzkie krzyki, lament i wycia katowanych mężczyzn, kobiet i młodzieży żydowskiej. Jeszcze dzisiaj stoi ml przed oczyma obłąkana twarz starej żydówki, krewnej starosty szkolnego, Mejera Mełameda, zamkniętej na poniewierkę w chlewiku i bitej na gnoju pomiędzy świniami. Jeszcze dzisiaj widzę i pokaleczoną twarz tegoż Małameda i wielu innych, których ukryłem w swoim domu. W tejże Ołyce zostały pogwałcano kobiety i dziewczęta żydowskie, imiona zaś ich mоgę podać w zaufaniu z ich przyzwolenia. Tamże miejscowy rabin został doszczętnie zrabowany i kilka razy ciężko pobity za to, że nie chciał wskazywać, gdzie żydzi chowają pieniądze i mienie. Obili zaś go tak, jak i innych żydów ołyckich, bolszewicy z bundy Szeleściuka. W mieście Równem bolszewicy nie tylko rozgrabili sklepy, fabryki i domy żydowskie, nie tylko zabili tak jak wszędzie handel i przemysł, lecz nadto popełnili cały szereg gwałtów nad żydami, wyrzucając ich z mieszkania i zmuszając do najbardziej poniżających robót publicznych i czyszczenia kloak.

Hasło „Rzeź żydów”

Na terenach kresów południowo-wschodnich, obok dobrze zorganizowanych band bolszewickich, operują liczne bandy pomniejsze, różniące się pomiędzy sobą  nazwami, lecz całkowicie uzgodnione co do swego wytycznego hasła, które zwykle brzmi: „rieź żidów» czyli „rżnij żydów».

Bandy trudniące się rzeziami Żydów.

Zaprawdę potężne wojsko Faraona, zagubione w morzu Czerwonem, niczem jest wobec stosów wymordowanych Żydów, a to przez bandą Zelenego, mordującą zapamiętale Żydów pod Kijowem, Fastowem, Bobruskają, Cwietkowo, Chrystynówce i Humaniu. bandę Sokołowskiego (Rusina) gromiącego Żydów w Żytomierzu (urzędowo zarejestrowano zarżniętych Żydów 1.200), w Korosteniu, zwłaszcza w Radomyślu, gdzie na razie banda wyrżnęła kilkuset Żydów,  potem zaś, gdy Żydzi wyszli z ukrycia, wyrżnęła resztę Żydów do niemowląt włącznie, banda Tiutiuniuka rżnęła Żydów w Humaniu, Monasterzyskach, w Czarnobylu i w powiecie humańskim; banda Szapowała i banda Angeła rżnęła i rżną Żydów w innych powiatach kijowskich; banda Wołyńca i banda Szyzko wyrżnęły Żydów w Bracławiu (obok innych Żydów wyrżnięto znaną rodzinę Awerbuchs, złożoną w sześciu osób), Hajsynie (urzędowo 1.400 wyrżniętych Żydów), Berszadzie, Olgopolu, Torościańcu (z 3.000 Żydów zostało przy życiu zaledwie 60(!), Tulczynie, Ładyżynie, Ilińcach, Kuźmińcach i Hajworonie; banda Szepela gromiła  wybiła Żydów w Litynie, Chmielniku, Latyczowie i w powiecie winnickim; banda Szeleściuka rżnie żydów w Ołyce, Młynowie i Klewaniu; banda Rykuna rżnęła Żydów w Dubnie i w powiecie dubieńskim. Jeśli do tych, znanych i krwawych dziejów rozgłośnych band dodamy setki innych mniejszych, niemniej krwawych band, oraz dodamy rzezie żydów, dokonywane przez potężne oddziały: Grigoriewa, Machno, Szkuro wtedy ze zgrozą zrozumiemy jakie olbrzymie muszą być stosy wymordowanych Żydów.

Ratuj swoich współbraci Żydów

Znając dokładnie okropny stan kwestii żydowskiej, widząc nieuniknioną całkowitą zagładę żydów na Wołyniu i kresach południowo-wschodnich, oraz wiedząc o tajemniczych przyczynach, fanatycznie nakazujących gminom i kahałom żydowskim milczeć o dokonywanych rzeziach żydów, ja, pomnąc na hasło i zasadę: „miłości bliźniego”, milczeć nie mogę. Więc też, pracując dzisiaj w stolicy Polski, w Warszawie, nad oswobodzeniem umęczonej ludności Wołynia i kresów południowo-wschodnich z pod krwawego jarzma bolszewickiego, zwracam się jednocześnie i do ciebie, wolny obywatelu wolnej Ameryki i wołam: ratuj swoich współbraci żydów na kresach południowo-wschodnich!

Do głosu mego, wołającego o ratunek dla Żydów kresów południowo-wschodnich chętnie dołącza swój glos cale społeczeństwa polskie: Wołynia i kresów południowo-wschodnich, które w imię wysokiej kultury polskiej i haseł humanitarnych polskich zawsze żyło w dobrej zgodzie z synami Izraela.

W imię tych haseł nie wahałem się w przeciągu dwudziestu lat kapłaństwa mego wspomagać i ratować prześladowanych przez rząd moskiewsko-carski moich rodaków, zarówno jak też żydów, w imię tychże haseł nie waham się dzisiaj, jako wolny obywatel wolnej Polski, zwrócić się do ciebie, wolny obywatelu wolnej Ameryki, z kategorycznem żądaniem, abyś ratował na Wołyniu i kresach południowo-wschodnich naród żydowski od ostatecznej zagłady.

Kapłan polski, prałat Feliks Sznarbachowski

Warszawa, 24 lipca 1919