Podczas 28. posiedzeniu Sejmu, w dniu 20 października 2016 roku, odbyło się głosowanie nr 6 nad Deklaracja Pamięci i Solidarności Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Rady Najwyższej Ukrainy. Głosowano nad przyjęciem w całości przedstawionego przez Prezydium Sejmu projektu uchwały zawartego w druku nr 946.

PARLAMENT PRZYJĄŁ POLSKO - UKRAIŃSKĄ DEKLARACJĘ PAMIĘCI I SOLIDARNOŚCI - A W NIEJ DEKLARACJĘ UCISZENIA ŚRODOWISK KRESOWYCH.

 UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Z DNIA 20 PAŹDZIERNIKA 2016 ROKU.

DEKLARACJA PAMIĘCI I SOLIDARNOŚCI SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ ORAZ VERKHOWNEJ RADY UKRAINY.

"Kierując się duchem solidarności pomiędzy narodami Polski i Ukrainy, działając zgodnie z duchem strategicznego partnerstwa pomiędzy Rzecząpospolitą Polską i Ukrainą, podkreślając nasze niezachwiane zaangażowanie we wspólną obronę podstawowych zasad prawa międzynarodowego, suwerenności narodowej oraz integralności terytorialnej każdego z naszych państw, przywołując wielkie historyczne ofiary naszych narodów w obronie wolności i niepodległości, dążąc do szczęśliwego życia naszych narodów w zjednoczonej Europie, my, przedstawiciele Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Verkhovnej Rady Ukrainy:

Czytaj więcej...

17 września 1920r. w heroicznej, nierównej walce z bolszewicka konnica Siemiona Budionnego poległo 318 młodych ochotników „Orląt Lwowskich” pod dowództwem kpt. Bolesława Zajączkowskiego. Ocalało jedynie 12 osób, a wśród nich Bronisław Mirecki, który od 1934r. był rzymskokatolickim księdzem na Kresach.
 W sobotę 20 sierpnia 2016r. przy pomniku i kurhanie w Zadwórzu odbyły się uroczystości upamiętniające bohaterskie „Orlęta Lwowskie”, dzięki którym ocalony został Lwów. Tu w Zadwórzu został zatrzymany marsz bolszewików na Polskę i Europę, co przyczyniło się do ostatecznego zwycięstwa Polski w bitwie Warszawskiej.

Czytaj więcej...

Obejrzałam film „Wołyń”.  Znam tematykę kresową, a jednak wstrząsnął mnie ten film. Jest do bólu prawdziwy. Wcześniej już spisywałam i publikowałam relacje naocznych świadków tamtych czasów, tamtych wydarzeń. Ich wspomnienia pokrywają się z tym co obejrzeliśmy na ekranie.

Trudno mi było napisać coś od razu. Myśli i obrazy kłębiły mi się w głowie przez kilka dni. Już ochłonęłam.

Wychodziliśmy z seansu w milczeniu i ciszy, przytłoczeni prawdą o Wołyniu. Tak, nieraz trzeba przeżyć szok przytłaczającej PRAWDY, żeby zrozumieć.

Czytaj więcej...