/ Wwięzienie na ulicy Łąckiego we Lwowie

Wspomnienie to poświęcam wszystkim, którym nie udało się przeżyć dwóch miejsc zagłady istnień ludzkich, jakimi w mojej pamięci pozostały do dziś- więzienie na ulicy Łąckiego we Lwowie i zespół obozów pracy w Workucie – Marian Marek Bilewicz . (Wyszedłem z mroku, 1941-1948).

Znalazłem się w niemieckim więzieniu. Był styczeń 1942 roku. Celem przetrzymywania w celach więziennych tysięcy ludzi była chęć uzyskania informacji interesujących niemieckiego okupanta. Obie strony i katowany i oprawca zdawali sobie sprawę, że dla przyszłego losu ofiary nie ma najmniejszego znaczenia, jakie informacje wycharczy z siebie torturowany strzęp człowieka. On już nie istnieje w rejestrze żywych. Sobie pomóc nie może, może tylko pociągnąć na dno Hadesu innych, swych bliskich, kolegów, przyjaciół a nawet osoby zupełnie postronne. O to właśnie chodziło okupantowi.

Czytaj więcej...

Biografia kontrowersyjnej postaci arcybiskupa grekokatolickiego Andrzeja Szeptyckiego. Książka przedstawia jego osiągnięcia przy poszerzaniu katolicyzmu na Wschodzie ale również jego kolaborację hitlerowskimi Niemcami i Sowietami, czy też jego niejednoznaczny stosunek do zbrodni popełnionych przez UPA na Polakach.
Pierwsza tak obszerna biografia kontrowersyjnej postaci arcybiskupa Andrzeja Szeptyckiego. Czytelnicy mają możliwość poznać stosunek metropolity Szeptyckiego do zbrodni popełnionych przez UPA na Polakach, stosunek do Niemców i Sowietów oraz wiele nieznanych faktów z jego życia i działalności. Praca prof. E. Prusa jest również ciekawa w tym kontekście, że obecnie mają miejsce próby gloryfikowania tej postaci i zakłamywania faktów z nią związanych. Podejmowano również wysiłki w celu otwarcia jego procesu beatyfikacyjnego.
--
Edward Prus (ur. 1931 w Załoźcach, zm. 31 grudnia 2007) – polski historyk, politolog, działacz i aktywista narodowy, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor Wyższej Szkoły Planowania Strategicznego w Dąbrowie Górniczej oraz Wyższej Szkoły Pedagogicznej TWP w Warszawie, wykładowca w Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu.

Czytaj więcej...

Opracowania historyczne na temat obrony Lwowa podczas wojny polsko-sowieckiej w 1920 roku są bardzo skromne. Przed 1939 rokiem ukazało się ich zaledwie kilka i nieco wspomnień. W czasie pierwszej i drugiej okupacji Lwowa temat związany z walkami Polaków z Armią Czerwoną był oczywiście oficjalnie zabroniony, tym bardziej, że w tej wojnie osobiście był zaangażowany Józef Stalin. Od 1 listopada 1918 do połowy 1919 roku Lwów bronił się przed Ukraińcami. Miasto zostało w dniu 22 listopada 1918 roku opanowane przez Polaków, ale obrona oblężonego przez wojska ukraińskie Lwowa, pozbawionego dostaw żywności, wody i elektryczności trwała do połowy 1919 r. kiedy wojska polskie przybyły z odsieczą przerywając oblężenie. W okresie walk o Lwów, regularne oddziały Ukraińskich Strzelców Siczowych zostały skutecznie powstrzymane przez oddziały polskich gimnazjalistów. 

Czytaj więcej...

Pewnego marcowego dnia niespodziewanie otworzono celę. Przy drzwiach stał generał  „Nil". Przez rozpiętą na piersiach koszulę widać było zwisający na kordonku krzyżyk wyrzeźbiony z ebonitowego trzonka od szczoteczki do zębów. Przed  drzwiami celi stało dwóch „speców” (oficerowie służby więziennej do specjalnych zadań, funkcjonariusze UB) z oddziałowym. Ten ostatni podskoczył do generała i świętokradczą ręką zerwał krzyżyk, obsypując „Nila” obelgami…( Generał „Nil”, Maria Fieldorf Leszek Zachuta).

Haniebny wyrok śmierci wykonano 24 lutego 1953 roku w ubeckiej katowni dla prawych obywateli RP mieszczącej się przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Tutaj też został przywieziony aresztowany w nocy z 25 na 26 września 1953 r. abp Antoni Baraniak. Żołnierz Niezłomny Kościoła wytrzymał 27 miesięcy nieludzkich tortur. 

Przez lata utrwalały się pisane przez obcych stereotypy i kłamstwa o winie Polaków. Nie zdobyliśmy się na wydanie po angielsku pracy historycznej o Polskim Państwie Podziemnym – napisał prof. Piotr Biliński w pracy o walce Wandy Pełczyńskiej o niepodległość i sprawiedliwość.

Nie tylko w języku angielskim ale i w polskim nie uczyliśmy i nie uczymy historii Rzeczypospolitej. Dotyczy to wielu wątków celowo od kilkudziesięciu lat zakłamywanych lub przemilczanych. Zamiast inwestycji w  10-miesięczny Rejs Niepodległości (i podobne działania chyba tylko delfinom służące) winniśmy docierać do szerokiego kręgu odbiorców z odkłamywaniem historii - materiałów mamy dość a i pieniądze z naszych podatków są w posiadaniu MKiDN i innych organizacji szczycących się działaniami na rzecz Polaków w kraju i za granicą.

Czytaj więcej...