W październiku odeszli do Domu Pana

28 października 2014 r. zmarł kpr. pchor. Adam Baczyński „Maur”.

Adam Baczyński urodził się 29 marca 1924 r. w Warszawie, następnie przebywał w Katowicach, a od 1934 r we Lwowie. Tam do września 1939 r. kończy 3 klasy IV-go gimnazjum i dalsze dwie podczas pierwszej okupacji sowieckiej, latem pracuje fizycznie na budowach.
W okresie okupacji niemieckiej tj. w latach 1941- 1944 pracuje między innymi w Instytucie Szczepionki Przeciwtyfusowej prof. Weigla i kontynuuje naukę w trybie tajnym (tzw.komplety) zakończoną konspiracyjną maturą w czerwcu 1944 r.
Od marca 1943 przystępuje do konspiracji w AK, gdzie przechodzi konspiracyjny Kurs Szkolenia Podchorążych Piechoty, który kończy w maju 1944 r. ze stopniem kpr. podchorąży. W tym czasie bierze udział w zbrojnych akcjach osłonowych wsi polskich w okolicach Lwowa przed Gestapo i nacjonalistycznymi bandami ukraińskimi.
Prowadzi obserwacje ruchu wojsk niemieckich, a także inwigiluje agentów, rozlepia odezwy antyniemieckie. W lipcu 1944 bierze udział w zbrojnej akcji „Burza” przy wypieraniu oddziałów niemieckich ze Lwowa - w zgrupowaniu Lwów - Miasto Dzielnica Południowa - w ramach odtworzonych oddziałów 40 pułku piechoty 5 Dywizji Piechoty im. „Dzieci Lwowskich” - jako zastępca dowódcy drużyny sztabu AK Dzielnicy Południowej pod komendą kpt. Karol Borkowego.

W dniu 29 lipca 1945 r. już po zajęciu Lwowa przez wojska sowieckie zostaje aresztowany przez patrol NKWD, ale ratuje się ucieczką. Przed poborem do armii Berlinga chroni się wstępując do formacji minerów - organizowanej przy Armii Czerwonej - w której po miesięcznym przeszkoleniu rozminowywuje z drużyną, przez pół roku pn-zachodnie tereny miasta Lwowa do 31 marca 1945.
Równocześnie w październiku 1944 rozpoczyna studia architektoniczne na Politechnice Lwowskiej składając wcześniej maturę eksternistyczną. W kwietniu 1946 r zostaje repatriowany do Krakowa gdzie kontynuuje i kończy studia architektoniczne na Politechnice Krakowskiej.
W 1950 r. rozpoczyna pracę zawodową. W latach 1957-1980 bierze udział w działaniach Komitetu Budowy Pomnika AK na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, a także budowy Pomnika Martyrologi w Płaszowie, Niepołomicach, Kszczonowie oraz kilku tablic upamiętniających Armię Krajową. Od 1991 r. jest członkiem Zarządu Środowiska Żołnierzy Armii Krajowej Obszaru Lwowskiego, w którym pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji jak Przewodniczący Komisji Weryfikacyjnej i Historycznej.
Razem z panem Aleksandrem Nikodemowiczem był współautorem stałej wystawy: „Obszar Lwowski ZWZ-AK” w Muzeum AK w Krakowie. Wykonał wiele prac graficznych o tematyce działalności Armii Krajowej.
Reprezentował Środowisko Żołnierzy Armii Krajowej Obszaru Lwowskiego im. „Orląt Lwowskich” we wszystkich najważniejszych uroczystościach patriotycznych.
Aktywnie współpracował z Muzeum AK w organizowaniu wystawy „Akcja Burza we Lwowie”, przekazując na wystawę szereg bardzo cennych pamiątek.
Człowiek z wielkim żołnierskim sercem dla etosu Armii Krajowej.
Małgorzata Janiec : http://old.muzeum-ak.pl/biogramy/formatka.php?idwyb=173

22 października zmarł poza medialnym szumem, w otoczeniu rodziny, tak jak pragnął, Ryszard Filipski .  Informację o jego śmierci, zgodnie z życzeniem, podano po pogrzebie, który odbył się 26 października.

Słynny polski aktor i reżyser. Przyszedł na świat w 1934 roku we Lwowie w rodzinie tramwajarza.
Debiutował epizodami w takich produkcjach jak „Kanał” w reżyserii Andrzeja Wajdy czy w pierwszej ekranizacji „Zemsty” Aleksandra Fredry. W 1956 roku zagrał jedną z głównych ról w dramacie „Koniec nocy”.
Na ekranie partnerowali mu przyszłe legendy polskiego kina Zbigniew Cybulski i Roman Polański. 2 lata później Filipski zdał egzamin eksternistyczny w Krakowskim PWST. Rok później pojawił się w kręconej przez  Polańskiego etiudzie „Gdy spadają anioły”. Aktor z powodzeniem odnajdywał się w rolach twardych mężczyzn występując w licznych polskich kryminałach.
Poza karierą filmową odnosił sukcesy w założonym przez siebie prywatnym teatrze „Eref-66”. Jego wystawiony na scenie monodram „Ja i mój brat” otrzymał przychylne recenzje krytyków ale jednocześnie spotkał się z oskarżeniami o Antysemityzm, któremu sam Filipski zaprzeczał.  Dwoma najpopularniejszymi ekranowymi wcieleniami Filipskiego są kreacje Wachmistrza Soroki w nominowanej do Oscara superprodukcji „Potop” w reżyserii Jerzego Hoffmana i majora Henryka Dobrzańskiego w wojennym widowisku „Hubal” wyreżyserowanym przez Bohdana Porębe.
Rola pierwszego partyzanta II wojny światowej dała Filipskiemu nagrodę na MFF w Panamie oraz Złotą kamerę dla najlepszego aktora przyznawaną przez czasopismo „Film”.
W 1974 roku Filipski stanął po obu stronach kamery w szpiegowskim thrillerze „Orzeł i reszka” w którym wcielił się w postać mężczyzny, którego chcę zwerbować amerykański wywiad. Dołączył również do grona aktorów wcielających się w postać Marszałka Józefa Piłsudskiego w historycznym obrazie „Zamach stanu”, który też wyreżyserował. Film odniósł jednak klapę finansową i po jego premierze w 1980 roku Filipski na dłuższy czas zniknął z aktorskiego świata i popadł w nędzę.
Do kina powrócił dopiero w 2003 roku u Jerzego Hoffmana w ekranizacji powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego  „Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem” i  w nakręconych przez Patryka Vege serialach „PitBull” i „Kryminalni”. ( za: https://www.filmweb.pl/person/Ryszard+Filipski-8890/biography)