80. rocznica IV rozbioru Polski

W nocy 23 sierpnia 1939 roku w Moskwie, przy okazji podpisania "Paktu o nieagresji pomiędzy Rzeszą Niemiecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Rad", pełnomocnicy Niemiec i ZSRR - Ullrich Friedrich Willy Joachim Ribebbentrop, minister spraw zagranicznych III Rzeszy, członek NSDAP, oraz Wiaczesław Michajłowicz Mołotow (prawdziwe nazwisko Skriabin) Przewodniczący Rady Komisarzy Sowieckich, sekretarz KC SDPRR(b), członek Biura Politycznego WKP(b) - Podpisali   tajny protokół podziału II RP. Kika dni później Niemcy od zachodu, a Sowieci od wschodu dokonali zaboru ziem polskich.

23 sierpnia obchodzimy "Europejski Dzień Pamięci Ofiar Reżimów Totalitarnych"  (Europejski Dzień Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu), obchodzony z inicjatywy Parlamentu Europejskiego. Dzień ten ma uświadamiać Europejczykom, czym były oba totalitaryzmy oraz przypominać mieszkańcom zachodniej Europy, jakie piętno odcisnął stalinizm na krajach Europy Wschodniej.

Dzień obchodzony jest w rocznicę podpisania paktu, który stał się początkiem II wojny światowej. Pakt Niemiec z Sowietami, dwóch wrogich państw wobec naszego kraju, przyczynił się do tego, ze Polska stała się pierwszą i największa z ofiar, dwóch Reżimów Totalitarnych. Na mocy tego Paktu granica Związku Sowieckiego i Rzeszy miała przebiegać na linii rzek Narwi, Wisły i Sanu. Pakt ułatwił Hitlerowi atak na Polskę. III Rzeszy zależało na uzyskaniu czasowego porozumienia z ZSRS, celem izolacji Polski na arenie międzynarodowej. Podpisanie paktu przez stronę sowiecką oznaczało natomiast zgodę Moskwy na niemiecką agresję na Polskę, przy jednoczesnym współudziale Armii Czerwonej w rozbiorze jej terytorium.  Natomiast Stalin dzięki niemu zyskał czas na zbrojenie w ewentualnej wojnie przeciwko Rzeszy. Podpisany pakt jest nazywany czwartym rozbiorem Polski, nie bez przyczyny. Na jego mocy Niemcy dokonali ataku na Polskę 1 września a Sowieci 17  września 1939 roku. Podział Polski był niezwykle korzystny dla Związku Radzieckiego. Za swoją "neutralność" otrzymywał on więcej niż połowę Polski, Finlandię, Łotwę, Estonię i Besarabię.  Pakt Ribbentrop-Mołotow faktycznie oznaczał zawarcie sojuszu dla wojny. Przez lata historiografia radziecka, a później rosyjska skrzętnie unikała tematu paktu Ribbentrop-Mołotow. Nieliczni, którzy ośmielali się o nim pisać, przekonywali, że pomysł stworzenia takiego przymierza wyszedł wyłącznie ze strony niemieckiej. Nic bardziej mylnego! Nikita Chruszczow w swoich pamiętnikach jasno określał sowieckie cele płynące z realizacji paktu Ribbentrop-Mołotow: „Poprzez ten układ tak się złożyło, że to Hitler rozpoczął wojnę. Było to dla nas bardzo korzystne zarówno pod względem militarnym, jak i moralnym. Czyniąc to, wezwał (...) Francję i Wielką Brytanię do przystąpienia do wojny". Na pozór radziecko-niemiecki traktat o nieagresji wydaje się umową o charakterze pokojowym. Jest to jednak jedna z najbardziej wyrachowanych, choć okupionych straszną ceną sztuczek w historii świata. To bardzo udana próba podpalenia pokoju na świecie. Podpisanie rzekomo „pokojowej" umowy o nieagresji z Niemcami nie oznaczało wcale rezygnacji z dawna planowanej agresji sowieckiej na Europę. Także fakt, że Stalin przeprowadził brutalne czystki w sowieckim dowództwie, wcale nie dowodziło, że dąży do rozbrojenia Armii Czerwonej. Bynajmniej. Większość jego decyzji wskazywała, że szykuje wielką ofensywę przeciw Niemcom i marsz na Europę. Wielu stawiało i dziś stawia pytanie co mogła uczynić Polska by uniknąć zagłady? Na to pytanie próbuje miedzy innymi odpowiedzieć P. Zychowicz, autor książki "Pakt Ribbentrop-Beck. Czyli jak Polacy mogli u boku III Rzeszy pokonać Związek Sowiecki", dowodzący, że należało :"... razem z Niemcami wziąć udział w ataku na Związek Sowiecki. 40 bitnych polskich dywizji na froncie wschodnim przypieczętowałoby los imperium Stalina." Co oznacza, że nim doszło do porozumienia Niemców z Sowietami, należało w 1939 roku na Zamku Królewskim w Warszawie podpisać pakt Ribbentrop-Beck. Jaki byłby tego efekt? Na to pytanie niestety nie ma odpowiedzi, każdy czytelnik musi sam sobie wyobrazić.