Zmarł por.Józef Łukaszewski ps. „Czajka” - jeden z ostatnich żołnierzy 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK

W Chełmie Lubelskim w wieku 98 lat  zmarł porucznik Józef Łukaszewski, pseudonim Czajka, jeden z ostatnich żołnierzy 27 Wołyńskiej  Dywizji Piechoty AK.
Msza św. żałobna odprawiona została 28 czerwca 2019 r. ( piątek) o godz. 13 w kościele pod wezwaniem Świętej Matki Teresy z Kalkuty przy ul. Kochanowskiego w Chełmie. Porucznik Łukaszewski spoczął na cmentarzu komunalnym w Chełmie. Rodzina zmarłego prosiła, by zamiast kwiatów i wieńców, przynosić znicze, które trafią na ukochany przez porucznika Łukaszewskiego Wołyń. I zapłoną na grobach spoczywających tam Polaków.
Józef Łukaszewski urodził się w miejscowości Wierzbiczno, gmina Turzysk, powiat Kowel, woj. wołyńskie. Dziadek Ludwik był legionistą i osadnikiem wojskowym. Rodzina Łukaszewskich przybyła na Wołyń prawdopodobnie z okolic Kielc. W 1943 r.  ukraińskie rzezie na ludności polskiej nie ominęły Wierzbiczna. Józef Łukaszewski trafił do Zasmyk i zgłosił się do oddziału partyzanckiego AK „Jastrzębia” ( por. Władysława Czermińskiego), przyjmując pseudonim „Czajka”.

Z tym oddziałem brał udział między innymi w obronie Kupiczowa, miejscowości zamieszkanej przez Czechów. W 1944 r. po powstaniu 27 WDP AK znalazł się w II batalionie 50 pułku piechoty i wziął udział w  akcji „Burza”. Z dywizją brał udział w walkach o Turzysk i trafił w okrążenie na terenie lasów mosurskich. Walczył o Czmykos, Stawki i Staweczki, gdzie został ranny rykoszetem. Pocisk przechowywał jeszcze po wojnie.
Po 1945 r. jako były Akowiec ukrywał się w Piaskach pod Lublinem, zatrudniając się do prac polowych. Został jednak aresztowany i osadzony w więzieniu UB w Hrubieszowie. W końcu został jednak zwolniony powrócił do Buśna, założył rodzinę i prowadził duże gospodarstwo rolne. W latach siedemdziesiątych zamieszkał w Chełmie, gdzie współpracował ze środowiskiem byłych żołnierzy 27 WDP AK. W wolnej Polsce otrzymał awans na porucznika rezerwy.