Książka godna polecenia

Wszyscy znają powiedzenie, „historia jest nauczycielką życia’, ale niestety nie wszyscy politycy, a o rządzących  już nie wspomnimy, czerpią z niej naukę. Niżej zaprezentowana książka zawiera właśnie pewne nauki i skłania do wyciągnięcia stosownych wniosków z przeszłości.
Od wydawnictwa „Stara Szuflada”:
Wydarzenia 1930 roku, jak można ogólnie określić ukraińskie sabotaże oraz przeprowadzoną w ich konsekwencji przez władze polskie akcję represyjną, wpłynęły w sposób znaczący na bezpieczeństwo II Rzeczypospolitej. Najpierw, na skutek przeprowadzanych przez ukraińskich nacjonalistów licznych zniszczeń mienia państwowego i prywatnego, zachwiany został stan bezpieczeństwa wewnętrznego regionu. Następnie zaś, ze względu na skargi ukraińskie wniesione przeciw Polsce na forum Ligi Narodów oraz zmasowaną antypolską kampanię medialną, jaką zainicjowano niemal na całym świecie, próbowano podkopać autorytet Rzeczypospolitej na arenie międzynarodowej.

Publikacja ukazuje przebieg działań sabotażowych i akcji represyjnej oraz ich wpływ na bezpieczeństwo Polski.

 W celu lepszego zrozumienia złożoności sytuacji, jaka zaistniała w Małopolsce Wschodniej latem 1930 roku, scharakteryzowano region pod kątem narodowościowym oraz wskazano jego znaczenie dla bezpieczeństwa państwa polskiego. Przybliżono także ogólny zarys stosunków polsko-ukraińskich w latach 20-tych oraz kierunki ukraińskiej myśli politycznej, której nurt nacjonalistyczny, miał jednoznacznie antypolski charakter.
Autor pisze: „Akcja represyjna przeprowadzona przy pomocy policji i wojska była jak najbardziej uzasadniona. Dała rezultaty w postaci odnalezienia samej tylko broni palnej w liczbie 2.145 sztuk i aresztowania 1 739 osób. Zarządzono także zamknięcie 4 ukraińskich placówek oświatowych, zlikwidowano całkowicie „Płasta” oraz kilkadziesiąt lokalnych placówek instytucji i organizacji ukraińskich, którym bądź to udowodniono działalność antypaństwową, bądź też posiadano uzasadnione podejrzenie, że takowe kontakty utrzymywały”.
Autor ustalił też, że Ukraińcy na użytek propagandy międzynarodowej preparowali dowody i zeznania w celu udramatyzowania tego, co się dzieje (skąd my to znamy?).
Ponadto – jak się okazuje – praktycznie cały aktyw „lojalnej” wobec Polski partii UNDO był pod wpływem Ukraińskiej Wojskowej Organizacji (UWO), a tylko garstka przebywających na emigracji petlurowców potępiła terror tej organizacji, nie miało to jednak żadnego znaczenia.