/ ukraińska flaga na miejscu gospodarza przy wejściu do Sejmu RP/ fot. Twitter

W czwartek (1.12.2022) Sejm RP przyjął uchwałę w sprawie 90. rocznicy Wielkiego Głodu na Ukrainie. Jeden jedyny poseł głosował przeciw. Był to Grzegorz Braun. Czy to dobra decyzja? Tak, to bardzo dobra decyzja. W ukrainofilskim amoku, który ogarnął dużą część Polaków, ktoś musi bić na alarm, chociaż zostanie za to opluty, a nawet stratowany przez ogłupiałe stado pędzące ku przepaści. Tak jak poseł Braun był jedynym, który w czasie pandemicznego obłędu nigdy nie założył na twarz bezużytecznej maseczki, tak samo jest jedynym, który ma odwagę przeciwstawić się bezwarunkowemu popieraniu Ukrainy kosztem polskiego bezpieczeństwa, polskiej gospodarki i polskiej godności.

Czytaj więcej...

Franciszek Będkowski urodził się w  1881 roku w Nowosielcach, powiat sanocki. Syn Andrzeja i Joanny z domu Komańskiej, która pochodziła z pobliskiej Osady Zarszyńskiej. Ojciec, Andrzej Będkowski (1857–1931), był znanym w okolicy rymarzem i szewcem. Buty zmawiali u niego Gniewoszowie, do których należały dobra ziemskie. Franciszek miał jeszcze dwie siostry: Anielę i Franciszkę, oraz braci: Waleriana, Władysława i Wiktora. Franciszek przyjął chrzest w odległym o pięć kilometrów kościele parafialnym w Zarszynie,  z rąk księdza Antoniego Kirschnera,  budowniczego kościoła, który posługiwał w Zarszynie w latach 1861–1891. Tu też  Franciszek przystąpił do pierwszej komunii świętej. Blisko 60-letni kapłan od samego początku zauważył pobożność chłopca. Franek został ministrantem. Pewnego razu Franek zapytał nieśmiało  swojego proboszcza:

– Dlaczego Jezus umarł na krzyżu?

Trochę zdziwiony ksiądz zamyślił się i odpowiedział katechizmowo:

Projekt Fundacji Życie i Rodzina przedłożony  polskiemu parlamentowi  został odrzucony przez polityków PIS w osobie pana Rafała Bochenka – z Kają Godek o projekcie aborcja to zabójstwo w PCH24 rozmawia Paweł Chmielewski. No cóż, nie jest to projekt parlamentu ukraińskiego o hodowli dzieci wpisujący się w transhumanizm  Klausa Szwaba i nie jest poprawny dla przedstawicieli mniejszości narodowych w polskim rządzie, które akceptują przywódców zbrodniarzy ukraińskich Banderę, Szuchewycza, Melnyka, Sawura…, PRZYBIJAJĄCYCH NOŻAMI POLSKIE NIEMOWLĘTA NA KSZTAŁT ORŁA do drzwi stodoły.

Ale jak BANDEROWCY mogli myśleć o budowie państwa nacjonalistycznego nad Dnieprem, skoro JAKO POLICJANCI W SŁUŻBIE NIEMIECKIEJ na centralnej Ukrainie BYLI SIEPACZAMI WŁASNYCH BRACI – pyta prof. Czesław Partacz.

Czytaj więcej...

/ Jerzy Janicki też pisał o Lwowie pod okupacją rosyjską

Czyżby nie znał słów  Józefa Piłsudskiego skierowanych w 1922 roku do Prezydenta Narutowicza: Panie Prezydencie Rzeczypospolitej, czuję się niezwykle szczęśliwym, że pierwszy w Polsce mam wysoki zaszczyt podejmowania pierwszego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej. Panie Prezydencie! Jako jedyny oficer polski służby czynnej, który dotąd nigdy przed nikim nie stawał na baczność, staję oto na baczność przed Polską, którą Ty reprezentujesz, wznosząc toast: Pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej niech żyje! i dlatego nie zauważył Piotr Zychowicz istnienia II Rzeczypospolitej pisząc w swojej książce :
…w latach 1917—1918 wybuchły niezwykle zaciekłe, mordercze konflikty. Jednym z nich był konflikt między Polakami a Ukraińcami. Jego przedmiotem była ziemia. Wołyń, Galicja Wschodnia, Bieszczady i wschodnia Lubelszczyzna. Zmagania o te terytoria trwały blisko trzy dekady—od 1918 do 1945 roku. Obfitowały w wojny, represje i obopólne mordy, których apogeum było ludobójstwo na Wołyniu. Ostateczny kres polsko-ukraińskim zapasom położył „ten trzeci”. Józef Stalin. (Piotr Zychowicz Ukraińcy)
Podczas zmagań o te terytoria Prezydent Rzeczypospolitej 11 listopada 1936 roku nadał Politechnice Lwowskiej Krzyż Kawalerski  Orderu Odrodzenia Polski za działalność naukową i wybitny udział w walce o zjednoczenie Ziem Polskich w latach 1918-1920.

Czytaj więcej...