Banderowsko-żydowska Ukraina

Wołodymyr Hrojsman, Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy, wzywa Poroszenkę i Jaceniuka, żeby przyznali się oficjalnie do bycia Żydami.”Ukraińcy również muszą uznać przodującą rolę żydowskiej nacji rozwoju państwa narodowego !!!! I co Ukraino, co powiesz tym razem? Winni Moskale?
Ukraińcy, Polacy, Litwini, … kiedy w końcu wyciągniecie wnioski?”
Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy, Wołodymyr Hrojsman, na spotkaniu z przywódcami religijnymi Ukrainy wezwał przywódców Ukrainy do oficjalnego uznania ich przynależności do narodu żydowskiego.

 „Nie należy upokarzać się przyznając do bycia Ukraińcem!” – emocjonalnie wyjaśnił Hrojsman. Dla wszystkich i tak jest oczywiste, że jesteśmy potomkami proroków Izraela, to nasze korzenie. Na Ukrainie, najwyższe urzędy publiczne, partie polityczne, duże przedsiębiorstwa i instytucje finansowe należą teraz do Żydów, bo Żydzi to mądry i pracowity naród, a to potwierdza wybraństwo Boże i wyjątkowa pozycja Żydów na Ukrainie. Ukraińcy również muszą uznać przodującą rolę żydowskiej nacji w rozwoju państwa narodowego. Prezydent Walzman( P.Poroszenko), Prezes Rady Ministrów A. Jaceniuk, Przewodniczący Krajowej Rady Bezpieczeństwa O. Turczynow – Żydzi i każdy z nich powinien być dumny z bycia Żydem”– powiedział przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy.za: http://adonaris.livejournal.com/856242.html
Taka pewność siebie Wołodymyra Hrojsmana przewodniczącego Parlamentu Ukrainy przed rokiem, a obecnie premiera Ukrainy po Jaceniuku, w połączeniu z niezrozumiałą dla wielu spolegliwością kolejnych POPiS-owych rządów w Polsce, wobec oligarcho-żydo-banderowskiego rządu na Ukrainie, można wytłumaczyć w skrócie następująco:
Polacy po raz pierwszy dobrze przygotowani i zorganizowani w trzech zaborach na początku XX wieku, wykorzystali nadarzającą się okazję skonfliktowania i osłabienia państw zaborczych I Wojną Światową – odrodzili Państwo Polskie w 1918 r., uniemożliwiając tym samym realizację przez potomków chazarożydów utworzenia na ziemiach polskich Judeopolonii w oparciu głównie o Państwa Centralne.
W okresie międzywojennym na terenach II RP określanej wtedy, jako Galicja Wschodnia, a dzisiaj jako Zachodnia Ukraina, rolę destabilizującą Państwo Polskie odgrywały  grupy ugrupowań politycznych mniejszości narodowych:
zorientowane na Związek Sowiecki opanowany przez chazarożydów – to partie komunistyczne, jak np. Komunistyczna Partia Zachodniej Ukrainy, z której wywodzą się chazarożydowskie elity (czytaj – resortowe dzieci) obecnej władzy w Polsce
oraz zorientowana na Państwa Centralne, czyli Niemcy i Austrię oraz przez nie stworzona jeszcze w czasie zaborów w XIX przeciw Polsce – to ugrupowania nacjonalistów ukraińskich, także zdominowanych w kierowniczych kręgach przez chazarożydów;nakierowana na odbudowę państwa Izraelskiego,
kwestionujące przynależność do Polski  Pomorza, Śląska i Wielkopolski.
Zarówno I jak II Wojna światowa była kontynuacją wielowiekowej strategii tajnych, judeosatanistycznych organizacji Zachodu, do podbicia Słowiańszczyzny, w tym największego kraju Słowian Rosji, z wykorzystaniem, także wewnętrznego skonfliktowania krajów słowiańskich, co często się udawało. Zachód skolonizował wszystkie kontynenty przez kilka wieków. Natomiast nie udało się to z Rosją, ( wyniku między innymi konfliktu Bolszewików z Mienszewikami) chociaż udało się to z dużym krajem, jakim była Polska przedrozbiorowa, dzięki skłóceniu z Rosją i wewnętrznej robocie rozkładowej lóż żydomasońskich, w tym B’rai B’irth reaktywowanej w Polsce (PRL)
Ważną przeszkodą kolonizacji Słowian, w tym Rosji, stanowiła Polska, stąd wielowiekowa polityka tych organizacji Zachodu zorientowana była na fizyczne unicestwienie Słowian, w tym zwłaszcza Polaków (Lechitów).
Takimi zaplanowanymi przedsięwzięciami ludobójstwa Słowian była I, a zwłaszcza II Wojna Światowa i Październikowa Rewolucja  chazarożydowska w Rosji. W planach Hitlera – realizowanych na polecenie tych tajnych organizacji – była eksterminacja narodów słowiańskich: od 50% samych Rosjan do 85% Polaków (Lechitów). Tego planu nie udało się na szczęście zrealizować w pełni, a jedynie w części. Według szacunków Trybunału Zbrodni Wojennych  w Norymberdze, które są  najbliższe prawdy, w II Wojnie Światowej wymordowano 1/3 obywateli II RP. Łącznie w II Wojnie Światowej i od Rewolucji chazarożydowskiej w 1917 r. do 1989 r. wymordowano 80-100 milionów Słowian, według dobrze udokumentowanych obliczeń rosyjskich historyków, z udziałem polskich historyków zamieszkałych w Rosji. A więc Holokaust miał dotyczyć Słowian, a nie Żydów, zmiana kierunku nastąpiła na przełomie 1941/1942 którego ofiarą padło  6 milionów pomordowanych ( ta liczba funkcjonowała  po I Wojnie Światowej ) jest niewspółmierna do ludobójstwa Słowian, a ponadto ujawniane są kolejne dowody to, że ta liczba została 3-4 krotnie zawyżona m.in. kilkakrotnym liczeniem tych samych zabitych. Po za tym elita władzy III Rzeszy składała się w dużej części  z osób pochodzenia żydowskiego, a w Wermachcie służyło ich co najmniej 150 tysięcy, a główny realizator Holocaustu Eichman był Żydem urodzonym w Palestynie w rodzinie żydowskiej. Patrz Żydowska armia Hitlera https://opinie.wp.pl/zydowscy-zolnierze-hitlera-6126017614444673a

 Chazarożydzi mają jakąś niewytłumaczalną od dziesiątków, jeśli nie setek lat miłość do Niemców, co szczególnie było widoczne w czasie II Wojny Światowej i także po niej, a jednocześnie nienawidzą Polaków, pomimo, iż mieszkają w Polsce od wieków, ( co potwierdza w zapisach swoim dzienniku  z getta profesor Hirszfeld, jego mieszkaniec uratowany przez księdza uważanego za antysemitę, m.in. stwierdzając, że „Niemcy wobec Żydów osadzonych w gettcie są nieodwzajemnioną miłością”), Polacy ich najwięcej uratowali w czasie wojny, a żaden kraj i naród nie zrobił tyle pożytku Zydom ze szkodą dla siebie, co Polacy.
Jedynym sensownym wytłumaczeniem tych zachowań, przynajmniej od czasu wojny, może być to, że zakładane wymordowanie  w całości polskich elit i większości Polaków, a pozostałych sprowadzenie do niewolników, zwolniłoby obszar ziem Polskich do utworzenia Judeopolonii.
To państwo miało być  lokalizowane z centrum na terenie Lubelszczyzny, tym samym, na którym w latach 1918-1921 usiłowano stworzyć państwo żydowskie. Od tego planu Hitler odstąpił, przystępując do Holokaustu za milczącym przyzwoleniem żydowskich elit: intelektualnych, politycznych, religijnych i bankierskich. Te same elity stoją dzisiaj za haniebną nagonką w mediach całego świata na Polaków, zamieniając ich z ofiar w katów, a oprawców nazistów oczywiście  Niemców w ofiary. Jest to wynikiem tego, że Polacy się ostali w zbyt dużej liczbie po II Wojnie Światowej i uniemożliwiając tym samym ponownie stworzenie Judeopolonii. Szymon Szurmiej były Dyrektor Teatru Żydowskiego oświadczył w publicznej telewizji, że w Polsce mieszka 4 milionów Żydów, zarejestrowanych w światowych organizacjach żydowskich. Należy jednak zadać pytanie, że jeśli tylu się zarejestrowało ujawniając swoje pochodzenie w tych organizacjach, a w Polsce ukrywają się pod polskimi nazwiskami, to ile jeszcze  jest tych, co nie zarejestrowali się w tych organizacjach ?. Jednocześnie szacuje się, że w Polsce mieszka 5-8 milionów Ukraińców, potomków przesiedlonych po wojnie z terenów Kresów Wschodnich, ponieważ podawali się za Polaków, także  przesiedlonych w wyniku akcji „Wisła”, w wyniku napływu imigracji ostatniego ćwierćwiecza i większej rozrodczości od Polaków. Chociaż Ukraińcy to w większości Słowianie, należy zadać pytanie, jaki procent z nich uległo szowinistycznej ideologii banderowskiej ?
Na Ukrainie, zwłaszcza po Majdanie i w Polsce w czasie komunizmu wojennego w latach 1944-1956 i od początku transformacji w 1989 r., przy władzy są neo-żydo-banderowcy, którzy świadomie i celowo ze swoimi odpowiednikami i polityczno-ideowymi sojusznikami z III RP  doprowadzili do tego że, Ukraina jest w stadium zaawansowanego upadku społecznego, gospodarczego i politycznego z nieuchronnym rozpadem na mniejsze państwa lub połączeniem się z krajami sąsiednimi. Wiele wskazuje na to, że Zachodnia Ukraina – najbardziej „zatruta” banderowskim szowinizmem, będzie chciała przyłączyć się do Polski i w ten sposób dostać się do UE i NATO pod ochronę. Zaczęło się o tym na Ukrainie głośno mówić.
Czy jednak przywrócenie Polsce części dawnych Kresów nie jest kolejno powracającym nie tylko planem budowy Judeopolonii  (POLINU), ale także  dezawuacją Traktatu Poczdamskiego i przywrócenia ustaleń Traktatu Wersalskiego ( czyli linii Curzona na wschodzie) ze zwrotem  Ziem Zachodnich i Północno-Zachodnich – Niemcom   ?
Czy chodzi też o realizację przez Izrael Planu B – wyniesienia się z Bliskiego Wschodu pod naporem Świata Arabskiego – do Polski i na Ukrainę ?
Czy realizacji tego planu dotyczą tajne umowy polsko-izraelskie podpisane przez rząd Tuska oraz inne  ustne zobowiązania innych polityków z III RP wobec rządu izraelskiego oraz międzynarodowych struktur żydowskich posiadających swoje siedziby w Stanach Zjednoczonych (lobby żydowskie), koordynujących akcję oskarżeń Polaków o czynny współudział  w realizacji Holokaustu w imieniu III RP ?
Nie od rzeczy jest wskazanie na fakt że redaktor naczelny żydowskiego dziennika dla Polaków wydawanego w III RP finansowo wspartego przez żydowskiego finansistę Sorosa wchodzi w skład naczelnych władz żydowskich organizacji na Ukrainie.

BANDERROWSKO - ŻYDOWSKA UKRAINA FAKTEM

Prezydent Ukrainy Walzman (Petro Poroszenko), pełniący swój urząd w konsekwencji zamachu stanu i rewolucji finansowanej z zewnątrz, podpisał pakiet ustaw przyjętych przez parlament Ukrainy w kwietniu b.r., a ustanawiających ludobójców z OUN/UPA bohaterami walki o wolność Ukrainy.
Z dniem podpisania tych ustaw mamy do czynienia z formalnym i faktycznym ustanowieniem nowej Ukrainy – Ukrainy neobanderowskiej, dla której ideowym i historycznym fundamentem jest zbrodnicza tradycja i nazistowska ideologia Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i Ukraińskiej Powstańczej Armii. Mordercy spod znaku Bandery stają się oto oficjalnie weteranami walki o wolność, zaś „pamięć” o ich zbrodniach podlegać będzie ustawowej ochronie i sankcjom w razie wystąpienia przeciwko tej pamięci. Nie wiem, jak neobanderowcy wyobrażają sobie ściganie nie podzielających kultu UPA za granicą, natomiast na Ukrainie oznaczać to będzie zamknięcie ust szeregom naukowców, którzy mają inne zdanie od rządzącej banderowskiej koterii. Jest to jawne wyłączenie wolności badań naukowych, wolności słowa i sumienia.
Walzman (Petro Poroszenko), oligarcha, który postawił na kartę banderowską, żeby ująć to najłagodniej, stał się człowiekiem bez czci i honoru – infamisem, patronem ludobójców i prymitywnych morderców. Każdy, kto nie godzi się na współczesne odrodzenie się hitlerowskiej ideologii OUN/UPA, ma prawo tak powiedzieć, tak, jak każdy miałby prawo tak powiedzieć o potencjalnym prezydencie, czy kanclerzu Niemiec, gdyby ten podpisał ustawy gloryfikujące SS, czy Einsatzgruppen. Ale Żyd Walzman - Poroszenko i jego reżim nie wzięli się znikąd, nie spadli z księżyca. Są dwie przyczyny fundamentalne tego, co się dzisiaj wydarzyło.
Pierwsza, to parasol ochronny ze strony Stanów Zjednoczonych, dla których gra kartą banderowską w obecnych czasach to tylko kontynuacja działań podjętych jeszcze w 1945 r. Dodajmy, parasol ochronny o bardzo trudnym do zrozumienia kontekście. Oto bowiem, polityczną tarczę dla współczesnych banderowców stanowi, w decydującym stopniu, neokonserwatywne lobby żydowskie w USA, w sytuacji gdy OUN/UPA ma na sumieniu dziesiątki tysięcy ofiar żydowskich z okresu II Wojny Światowej!
Druga, to postawa Polski. Z chwilą podpisania ustaw przez Poroszenkę, Polska doznała ostatecznego upodlenia. Co gorsza, upodlenie to nie przyszło w istocie z zewnątrz. Polska upodliła się sama. To państwo polskie odpowiada w dużej mierze za reemisję banderyzmu na Ukrainie. Taki jest oczywisty efekt tego, że polityką polską rządzą w sposób niepodzielny dwie tragiczne w swym wyrazie patologie – rusofobia i, wprost do niej proporcjonalna, ukrainofilia, mająca praktyczny wyraz w banderofilii. Władze polskie postawiły na opcję neobanderowską bezwarunkowo w 2004 r., kiedy wybuchła sterowana z zewnątrz tzw. pomarańczowa rewolucja. Po tzw. drugim Majdanie nastąpiła kulminacja poparcia dla neobanderyzmu na Ukrainie z całym spektrum uzasadnień, wszystkich sprowadzających się w istocie do wyimaginowanego zagrożenia ze strony Rosji.
Ostatnie tygodnie to prawdziwa katastrofa polityki polskich ukrainofili. Zapraszanie oligarchy Poroszenki do Sejmu, jego bezczelne i obłudne przeprosiny, i domaganie się przeprosin od Polaków, kompromitacja Prezydenta RP, który z całą świadomością tego, co będzie podjęte przez parlament Ukrainy (informacja o ustawach „upowskich” wisiała na stronie parlamentu ukraińskiego już co najmniej miesiąc wcześniej), wygłasza tam pean na cześć obecnej Ukrainy i zapewnia o bezwarunkowym poparciu Polski, wreszcie kompromitacja ministra spraw zagranicznych RP, który i w Sejmie, i w wypowiedziach publicznych akceptuje w istocie ukraińskie ustawy. Nie dość tego. Polska zaprasza infamisa Poroszenkę na zakończone klęską wizerunkową obchody zakończenia II Wojny Swiatowej na Westerplatte, gdzie wyszło na to, że Polska obchodzi rocznicę zwycięstwa nad hitlerowskimi Niemcami głównie z wiernymi sojusznikami III Rzeszy, którzy miast odcinać się, wciąż sięgają do tamtej tradycji.
Co dalej? Prezydent Andrzej Duda już niczego nie zmieni, ani nie naprawi. Jego fanatycznie proukraińskie (w wymiarze probanderowskim) otoczenie nie jest zdolne do żadnej krytycznej refleksji.
Świadomość polityczna Polaków po 25 latach stoi na przerażająco niskim poziomie, w istocie jest bezwładem umysłowym karmiącym się wyłącznie fetyszami i kalkami XIX i XX-wiecznymi, zabobonem i pseudomistycyzmem, na pograniczu psychicznej dewiacji. Obyśmy tylko nie ulegli pokusie przystosowania się do tego bezwładu. Tylko konsekwentna, długofalowa praca uświadamiająca w kierunku realizmu i racjonalizmu w polityce może przynieść właściwe owoce w przyszłości.

Dokumenty, źródła, cytaty:

http://aleksanderszumanski.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1282

http://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2016/06/zydowska-rada-ukrainy/

http://mysl-polska.pl/480