KUROPATY – DROGA ŚMIERCI JAK PRAWDA ZOSTAŁA ODKRYTA

Kuropaty, to historia wielkiej zbrodni i wielkich manipulacji, wzajemnych oskarżeń i tchórzostwa. Głównym bohaterem dokonanych tu zbrodni jest zbiorowa mogiła ofiar komunistycznego ludobójstwa  w uroczysku zwanym przez miejscowych Borem, w pobliżu Mińska.
Uroczysko Kuropaty znajduje się bezpośrednio za obwodnicą Mińska na północ od centrum miasta. Administracyjnie Kuropaty należą do sielsowietu horowiańskiego w rejonie mińskim, w obwodzie mińskim.
Do Kuropat nie prowadzi żadna linia miejscowej komunikacji autobusowej, czy też kolejowej.

Próżno również poszukiwać tej nazwy na mapach i planach miasta.. Aby tam dotrzeć, trzeba dojechać na kraniec Mińska, a dalej przejść pieszo wzdłuż autostrady, uważnie wypatrując wyłaniających się z zza drzew krzyży drewnianych, dużych i małych, przynoszonych tu przez zwykłych mieszkańców, pamiętających o zamordowanych  w latach 1937 – 1941 przez NKWD.
Dopiero w roku 1988 wyszły na jaw popełnione tu masowe komunistyczne zbrodnie. Głównymi ofiarami byli  Polacy, Białorusini i Żydzi. Polaków i Białorusinów mordowano jako rzekomych szpiegów na rzecz pańskiej Polski, natomiast Żydzi padli  ofiarą obłędnego antysemityzmu Stalina, jak również jego żydowskich towarzyszy zbrodni NKWD m.in. Trockiego, Kaganowicza, czy też Berii.
Według prof. Jonathana Brenta, Stalin w czasie kolejnych czystek rozprawił się z organizacją partyjną w Leningradzie, potem w Gruzji, myślał o aresztowaniu Wiaczesława Mołotowa, Ławrientija Berii i Nikity Chruszczowa. Przygotowywał wraz z nimi rozprawę z setkami tysięcy sowieckich Żydów, aby pod koniec życia pozamykać wybitnych lekarzy w wytworzonym przez siebie tzw. „spisku lekarzy”. Pozamykał również uczonych, wojskowych i zarządzających gospodarką.
Sowieccy przywódcy byli przerażeni, bo wiedzieli, że Stalin jest całkowicie nieprzewidywalny. Dość jasne dla nich było to, że przygotowuje się kolejna wielka czystka również w aparacie bezpieczeństwa. Wiedzieli o budowie nowych łagrów na Dalekim Wschodzie przygotowywanych przez Gułag. Przygotowywane zbrodnicze plany budowy niemieckich obozów masowej zagłady wzorowane były na sowieckich łagrach Gułagu, jak również  konsultowane z ich specjalistami.
Gdy Białoruś stawiana była na wzór socjalistycznego rozwoju, jawiąc się jaka oaza spokoju, na jaw wychodziły zbrodnicze działania NKWD w Kuropatach. Próby jakiegokolwiek sprzeciwiania się systemowi sprawnie tłumił aparat partyjny. Jednak zaistniał przełom w tej propagandzie systemu. W popularnej wśród inteligencji białoruskiej gazecie „Literatura i Sztuka”, która była ostoją języka i kultury białoruskiej pojawił się tekst autorstwa inżyniera  Jauhiena Szmyhaliowa oraz historyka sztuki i archeologa Zianona Piaźnika.
W owym tekście „Kuropaty – droga śmierci” autorzy ujawnili informacje zdobywane latami od ludności zamieszkującej okolice Kuropat. Świadkowie opowiadali im o ciężarówkach zwożących do lasu ludzi i rowach pełnych trupów. To wszystko zostało precyzyjnie opisane w „Literaturze i Sztuce” przez Szmyhaliowa i Paźniaka. Wkrótce o sosnowym lesie pod Mińskiem pisano już na całym świecie. Na Białorusi zawrzało, a partia musiała rozpocząć oficjalne śledztwo.
Potoczyło się ono szlakami utartymi. Nie zaprzeczano zbrodni wobec istniejących dowodów wykopalisk grobów. Ale w pierwszym okresie postępowania przygotowawczego całkowitą winę przypisano Niemcom, podobnie jak w Katyniu 1940.

ROZKAZ ARESZTOWAĆ I ZABIĆ

Podobnie jak w zbrodni katyńskiej „pomylono” daty, nie przejmując się zupełnie w owym postępowaniu przygotowawczym, iż zbrodnie w Kuropatach rozpoczęto popełniać jeszcze w latach 30.ub.w.
Rok 1937 zapisał się w historii ZSRR jako początek największych czystek ze „znamionami ludobójstwa”. Józef Stalin oszalały na punkcie spisków, wydał rozkaz bezwzględnej walki z „wrogami ludu”. „Szkodliwa i dywersyjno – szpiegowska działalność agentów obcych państw dotknęła w mniejszym czy większym stopniu wszystkie, albo prawie wszystkie, nasze organizacje zarówno gospodarcze, jak i administracyjne oraz partyjne” – grzmiał Stalin na plenum Komitetu Centralnego w marcu 1937 roku. Rozpoczęły się masowe aresztowania. W lipcu 1937 roku komisarz generalny Bezpieczeństwa Państwowego Nikołaj Iwanowicz Jeżow, szef NKWD wydał rozporządzenie, które w detalach opisywało przebieg operacji aresztowań i mordów.
A priori podawano w rozporządzeniu przybliżoną liczbę osób, które należy aresztować, sposób prowadzenia śledztwa i wyrok jaki miał zapaść. Generalnie osoby podzielono na grupy narodowościowe: Białorusinów, Polaków oraz Żydów. Część z nich z góry była przeznaczona do aresztowania i zamordowania, część zaś na zesłanie na Sybir.
Białoruskie władze partyjne otrzymały rozkaz rozpoczęcia operacji na 5 sierpnia 1937 roku. Do rozstrzelania wyznaczono 2 tysiące osób, do pracy w obozach zesłano 10 tysięcy. W rok później okazało się, iż zlikwidowano 14 tysięcy osób. Każdy kto nosił polskie nazwisko, miał polskich krewnych lub bywał w Polsce mógł zostać aresztowany, oskarżony o szpiegostwo i zamordowany.
Od początku miejscem kaźni było uroczysko Kuropaty (Bór). Jednostki NKWD, zajmujące się aresztowaniem i przewożeniem mieszkańców do Kuropat zwano „czarnymi wronami”. Ich zadaniem było zatrzymanie określonej liczby osób i jak najszybsze zmuszenie ich do przyznania się do winy. Uciekano się przy tym do najwymyślniejszych tortur, po których większość przyznawała się do rzekomej współpracy z polskim wywiadem. To było jednoznaczne z wyrokiem śmierci. Skazanych wywożono do Kuropat i zabijano strzałem w tył głowy. Ciała zakopywano w zbiorowych mogiłach. Mordy w Kuropatach trwały aż  do ataku Niemiec na ZSRR, czyli do czerwca 1941 roku.

JAK WALCZONO Z PRAWDĄ

Ostrożne obliczenia mówiły o 500 mogiłach. Każda z nich kryje od kilkudziesięciu do nawet 200 ofiar, co oznacza, że w Kuropatach może spoczywać ok. 100 tys. ofiar zbrodni NKWD. Jednak Zianon Piaźnik twierdzi, iż zamordowanych w Kuropatach jest co najmniej 2 razy więcej. Podobnego zdania jest Norman Davies, a według prof. Uniwersytetu Wrocławskiego Zdzisława Winnickiego w Kuropatach NKWD zamordowało powyżej 250 tys. osób.
Od 1991 roku Białoruś jest państwem samodzielnym. ZSRS przestał istnieć. Kuropaty stały się miejscem – symbolem pamięci narodowej. W celu zbadania zbrodni popełnionej w Kuropatach powołano towarzystwo „Martyrologii Białorusi”.
Wkrótce  Zianon Piaźnik stanął na czele Białoruskiego Frontu Narodowego. Jednak gdy w 1994 roku prezydentem Białorusi został wybrany Aleksander Łukaszenka wszystko się zmieniło, Kuropaty przestały zaś
odgrywać rolę spoiwa społeczeństwa, a oficjalna historiografia ponownie zaczęła wychwalać Armię Czerwoną. O zbrodniach stalinowskich nowy prezydent milczał, popierając, a raczej inspirując prowadzoną przez państwowe organy akcję dezinformacji. Paźniaka oskarżono o antyrosyjski nacjonalizm, który w przypadku zbrodni popełnionej w Kuropatach fałszywie oskarżył ZSRS, podczas gdy faktycznie Białorusinów, Polaków i Żydów zamordowali Niemcy.

Łukaszenko nigdy publicznie nie wspomniał o Kuropatach, nigdy też nie pojawił się tam publicznie, skupiając się na rozdawaniu orderów bolszewickim weteranom.
Na terenie zbrodni o powierzchni ok. 30 ha odkryto 510 mogił o rozmiarach
ok. 3 x 3 m  -  6 x 8 m i większe. Podczas ekshumacji odkryto szczątki ludzkie ( ok. 313 czaszek i kości, 340 protez zębowych z żółtego i białego metalu), rzeczy osobiste ( grzebienie, szczoteczki do zębów, mydelniczki, torebki, obuwie, resztki odzieży), a także 177 łusek i 28 pocisków. 164 łuski rewolwerowe i 21 pocisków pochodziły z rewolweru typu Nagant i łuski z pistoletu TT, broni cywilnej pracowników NKWD. Znaleziono również łuski z pistoletów  typu Browning i Walther. Broń taka produkowana była również przed rokiem 1941 ; nierzadko nagradzano nią kadry  kierownicze NKWD. 55 świadków ze wsi  Cno – Jodkowo , Podbłocie i Drozdowo zeznało, iż w latach 1937 – 1941 pracownicy NKWD przywozili do Kuropat ludzi w zamkniętych samochodach, a następnie ich rozstrzeliwali . Istnieją również zeznania pracowników NKWD, którzy przeprowadzali egzekucje.
Potwierdzono, że ofiarami mordu w Kuropatach, byli zarówno Białorusini, jak i Polacy i  Żydzi. W czasie ekshumacji znaleziono m.in. męski grzebień, na którym znajdowały się napisy w języku polskim: „ciężkie chwile więźnia, Mińsk 25.04.1940. Myśl o was doprowadza mnie do szaleństwa z jednej strony, zaś z drugiej: 26 kwietnia rozpłakałem się - ciężki dzień”, medaliki z wizerunkiem Matki Boskiej Ostrobramskiej. Buty i kalosze z polskimi znakami firmowymi, czy emaliowany kubek z napisem na denku - Warszawa.

WANDALIZMY

Nadanie Kuropatom statusu historyczno – kulturowego zabytku pierwszej kategorii w 1993 roku wymuszone było koniecznością ochrony mogił od szabrowników. Wiosną 1995 roku szabrownicy rozkopali ponad 10 grobów, a szczątki ludzkie zostały rozrzucone naokoło. Jesienią 1998 roku z mogił zostały wyciągnięte kości pochowane po ekshumacji przeprowadzonej przez przedstawicieli komisji śledczej. W kwietniu 1999 roku wandale rozkopali 6 grobów, w październiku kolejne cztery. Niektóre z nich zostały rozkopane do głębokości 1,8 m na powierzchni 4,5 m2. Obok mogił leżały resztki i fragmenty rzeczy osobistych ofiar. Jak zaznaczył archeolog
 Mikołaj Krywalcewicz, charakter rabunku świadczył o dobrze zorganizowanej i przygotowanej akcji.

WŁADZE BIAŁORUSI NIE REAGUJĄ NA AKTY WANDALIZMU

Uszkodzenia znaków pamiątkowych i krzyży w Kuropatach miały miejsce dziesiątki razy. Pod koniec lat 90. została złamana metalowa tablica z napisem „Pokutnikom Białorusi” na Krzyżu Pokuty. W maju 2003 roku złamano 10 krzyży, a w 2004 roku z kamienia węgielnego skradziono tablicę pamiątkową, a nowa, zamontowana w 2005 roku zniknęła po tygodniu. W grudniu 2005 roku dwukrotnie namalowano swastyki i napisy satanistyczne na pomniku zabitych na uroczysku Żydów.

W podręcznikach szkolnych wydanych na Białorusi temat Kuropat jest pominięty.
W 1994 roku uroczysko Kuropaty odwiedził m.in. prezydent Stanów Zjednoczonych Bill Clinton. Przekazał wówczas w darze „od narodu amerykańskiego narodowi Białorusi na pamiątkę” granitową ławkę, którą później zaczęto nazywać potocznie „ ławką Clintona”. Pomnik wielokrotnie był niszczony.

Dokumenty, źródła, cytaty:
http://www.dobroni.pl/rekonstrukcje,kuropaty-zabici-za-polske-i-bialorus,3214

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kuropaty

http://www.1939.pl/zbrodnie-wojenne/katyn/index.html

http://pl.wikipedia.org/wiki/Operacja_polska_NKWD  OPERACJA POLSKA NKWD

http://search.mywebsearch.com/mywebsearch/GGmain.jhtml?&ptb=B2119668-6746-42C6-9103-3DAAC1E317ED&n=77fc9552&ts=&p2=^YO^xdm076^YY^pl&si=D2DPL&st=hp&tpr=hpshsug&searchfor=kuropaty+zbrodnie

http://search.mywebsearch.com/mywebsearch/GGmain.jhtml?searchfor=ZBRODNIE+KUROPATY&ptb=B2119668-6746-42C6-9103-3DAAC1E317ED&n=77fc9552&tpr=hpsb&ts=1372676839863&p2=^YO^xdm076^YY^pl&si=D2DPL&st=hp