/ Rolnicy z Burakówki

Nasz dom stał na niewielkim wzniesieniu górującym nad niżej położoną nad Seretem wsią. Dom był dwurodzinny, zbudowany na tzw. czworakach przy majątku ziemskim, wynajętym przez rządcę specjalnie dla nas. Z drugiej strony domu z oddzielnym wejściem mieszkali Dworzyńscy. Przedwojennym właścicielem majątku ziemskiego z potwierdzonym zapisem w księgach metrykalnych jako właściciel tabularny był Szymon Kleiner. Także inni właściciele tabularni występujący w zapisie bazy oficjalistów i dzierżawców ziemskich (zapis za księgą adresową stołecznego miasta Lwowa r.1902)  Jadwiga Orłowska, Aleksandra Skulska i Paulina Przewłocka. Kiedy wyprowadzaliśmy się z Nowosiółki nasz cały dobytek przewoziło prawie 20 furmanek. Przeprowadzkę oczywiście fundował poprzedni właściciel majątku.

Czytaj więcej...

BOA, to oczywiście nie egzotyczny wąż, ale  "Bojowy Odział Armii" ( AK/WIN) powstały na przełomie 1944/1945 r. na terenie Grodzieńszczyzny. Utworzony rozkazem Władysława Piekarskiego „Ordon”, komendanta obwodu Wołkowyskiego AK Nr 5 z 25 lutego 1945 roku, a zorganizowany miesiąc później. Dowódcą został Stefan Pabiś „Stefan”, plutonowy łączności rezerwy/podporucznik czasu wojny. Oddział działał na terenie rejonu zelwiańskiego i wołkowyskiego, a  były  to okolice miejscowości Jałówka, Mścibów i Świsłocz. Grupa,  w ramach samoobrony, ochraniała Polaków wykonując wyroki śmierci na enkawudzistach, zdrajcach i donosicielach. Dlaczego na organizatora i dowódcę tego specjalnego oddziału AK został plutonowy rezerwy? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w życiorysie Stefana. Stefan Pabiś urodził się 3 sierpnia 1910 roku w niewielkiej miejscowości Polowa w powiecie Szczerców w województwie łódzkim. Był synem Andrzeja i Zofii, prowadzących gospodarstwo zapewniające byt całej rodzinie.

Czytaj więcej...

Litera E

Ebenau (od 1939 r. Stodółki Nowe), wieś, gm. Lubień Wielki, pow, Gródek Jagielloński, obok Stodółki, Czerlany
Edelhof, gm. Koniuszki Siemianowskie, pow. Rudki, obok Nowosiółki Gościnne
Edwardopole, kolonia. gm. Korytnica, pow. Włodzimierz, obok Wrczyn, Połomiane, kol. Karczunek
Edwardówka, folwark, gm. Strzeliska Nowe, pow. Bóbrka, obok Duliby, Fraga
Edwardówka, kolonia, gm. Werba, pow. Dubno, obok Perekołyk, Kochanka, folwark Karolina, futor Pełczańskie
Ehreufeld, przysiółek, gm. Dzibułki, pow. Żółkiew, obok Biały Las, Błyszczywody
Eichhof, gm. Ostrów, pow. Lwów, obok Serdyca, Szczerzec
Einsiedel, gm. Ostrów, pow. Lwów  
Einsingen (Dziewięcierz Mały) gm. Potylicz, pow. Rawa Ruska  
Eleonorówka, wieś i kolonia, gm. Grzymałów, pow. Skałat

Czytaj więcej...

 W II Rzeczypospolitej Wołyń był drugim co do wielkości województwem, o powierzchni 35 754 km kw. W jego skład wchodziło 11 powiatów: dubieński, horochowski, kostopolski, kowelski, krzemieniecki, lubomelski, łucki, rówieński, sarneński, włodzimierski i zdołbunowski. W województwie było 22 miast, 103 gmin i 2740 gromad. Ludność Wołynia liczyła 2085,6 tys. osób, z czego w miastach zamieszkiwało 276,5 tys. osób  (13,3%), a na wsi – 1809,1 tys. osób (86,7%). Ludność Wołynia była zróżnicowana pod względem narodowościowym.  Najliczniejszą grupę narodowościową stanowili Ukraińcy – 68,0%, Polaków było 16.6%, Żydów - 9.9%, Niemców - 2.3%, Rosjan - 1.1%, resztę - 2.0% stanowili inne narodowości. Ludność polska była rozproszona na obszarze całego Wołynia. Największy odsetek stanowili Polacy w powiatach: włodzimierskim (26,7%), kostopolskim (21,2%) i łuckim (19,4%), a najmniejszy – w powiatach: krzemienieckim (10,6%), lubomelskim (14,2%) i kowelskim (14,4%). Największy odsetek ludności ukraińskiej był w powiatach: krzemienieckim (80,6%), lubomelskim (76,9%) i kowelskim (73,5%), najmniejszy zaś w powiatach: włodzimierskim (57,7%), łuckim (59,1%) i rówieńskim (63,4%).

Czytaj więcej...