Nocny pociąg trzecia klasa, w kurytarzu ona on,
Ona postać rasa klasa, on jest z Wilna - szyk - bon ton!
Znaczy się ja panią kocham! Sapie przy tym niby miech,
W uszko grucha, ona słucha, nagle ona głośno w śmiech!
Ta co pan buja, ta ja zy Lwowa!
Ta daj pan spokój, ta ja si na tym znam!
 te kawałki ja za murowa!
Ja w sprawach serca doświadczeni mam!
Ta po co tracić naderemni słowa!
Jak pan mnie kocha, to wi pan co pan zrób?
Ta jedź pan ze mną do mego Lwowa
I nim co bedzi, ta weź pan ze mną ślub.

Czytaj więcej

Pamiętam "Hej wio, wista wio...", myślę, że wiele osób z mego pokolenia zapamiętało zarówno tą piosenkę jak i wykonawcę. Piosenkę zatytułowaną „Furman” śpiewał Stanisław Jopek od pierwszych dni pracy w „Mazowszu”. Co ciekawe utwór zaprezentował po raz pierwszy w Londynie, kilka tygodni po dołączeniu do Zespołu. Po latach powiedział: " Myślałem, że będę go śpiewał rok, góra dwa, a okazało się, że śpiewam go całe życie." A trzeba wiedzieć, że śpiewał w 36 językach, m. in. po chińsku, japońsku, fińsku , arabsku, bowiem z zespołem z koncertami zawitał do ponad 100 krajów: był m.in. w Chinach, Japonii, Argentynie, Egipcie, we Francji czy Wielkiej Brytanii. Gdziekolwiek się nie pojawił, budził zachwyt i uwielbienie. Stanisław Jopek – „Pierwszy Furman Rzeczpospolitej", urodził się 10 października 1935 roku we Lwowie. Jak głosi legenda, w której tkwi ziarno prawdy, przyszedł na świat na scenie. W czasach dwudziestolecia miedzy-wojennego, Lwowiacy słynęli z tego, że lubili śpiewać i występować. Byli znani jako ludzie o wielkich sercach, obdarzeni licznymi talentami, poczuciem humoru i pogodą ducha. Również i w rodzina Jopka śpiewała, zarówno w czasach lwowskich, jak i po przesiedleniu do Kościerzyc na Dolnym Śląsku.

Czytaj więcej

/ Na fotografiach Wejście do Katedry Św. Marcina.  Fot. Krzysztof Golik.

W Bydgoskiej Katedrze znajduje się dzwon uwieczniony na kartach powieści Henryka Sienkiewicza „Pan Wołodyjowski”.
Właśnie ten dzwon bił na trwogę podczas zbliżania się do twierdzy tureckich wojsk
w 1672 roku , oraz w scenie składania przysięgi w katedrze przez pułkownika Michała Wołodyjowskiego i dowódcę artylerii zamkowej Kettlinga.
Dzwon o średnicy metra, odlany został w 1641., waży 1138 kg. Reliefy informują, że został ufundowany przez Wojciecha Wolskilnusa i kanonika Stanisława Rilskiego.
Kościół pw. św. Piotra i Pawła w Kamieńcu zbudowany został pod koniec XVI wieku i był najdalej na wschód położoną gotycką katedrą Europy.

Czytaj więcej

/ Mieczysław Karłowicz - Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=76894277

W Kolejnej odsłonie muzyków w „Barw Kresów wpisanej” przypomnimy postać Mieczysława Karłowicza herbu Ostoja ur. 11 grudnia 1876 w Wiszniewie na historycznej Litwie.

Syn Ireny z Sulistrowskich i Jana Aleksandra Karłowicza (1836–1903), wybitnego etnologa i językoznawcy, spędził na wsi wczesne dzieciństwo mieszkając w rodzinnym majątku Sulistrowskich w Wiszniewie do szóstego roku życia.

Był najmłodszym z czworga dzieci, wychowywał się w muzycznej atmosferze, a w wieku siedmiu lat rozpoczął naukę gry na skrzypcach.

Czytaj więcej