Adam Wysocki (1907-1978), urodzony w Kopyczyńcach w woj. tarnopolskim (Galicja Wschodnia, dziś Ukraina) występował przed wojną w słynnym warszawskim zespole rewelersów – Chórze Dana.
Dokładniej, to Urodził się 29 sierpnia 1905 i był synem Antoniego, urzędnika i Marii z Bieleckich.
W 1925 ukończył Państwowe Gimnazjum w Brzeżanach.
Do 1927 Studiował na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego Następnie w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w klasie skrzypiec,teorii, dyrygentury i śpiewu solowego.
W 1930 odbywał służbę wojskową, po czym został zarekomendowany przez Olgierda Straszyńskiego do Chóru Dana, gdy z zespołu odeszli: Zachariasz Papiernik i Aleksander Kruszewski.
Wysocki nagrywał również jako solista dla „Odeonu”. Występował w teatrzykach rewiowych, m.in. w „Bandzie”
W czasie wojny był więźniem na Pawiaku, w Oświęcimiu (1940-1942, a następnie w Sachsenhausen gdzie uczestniczył w programach artystycznych teatrów ww obozów.
W listopadzie 1946 roku powrócił z Polskiej Misji Wojskowej w Lubece i zamieszkał w Bydgoszczy, a rok później w Warszawie. Nagrywał płyty dla Muzy jako solista oraz w Chórze Szacha.
Od października 1949 do 1951 roku był redaktorem działu muzycznego Polskiego Radia. W tym czasie występował w Ludowym Teatrze Muzycznym i Teatrze Nowym. W latach 50. i 60. brał udział w audycjach muzycznych m.in. w „Podwieczorku przy mikrofonie”. W latach 1951-1952 był śpiewakiem i konferansjerem w „ARTOS”-ie. Od sezonu 1954/1955 występował w Operetce Warszawskiej, skąd przeszedł na emeryturę 1 września 1971 roku.
/ Chór Dana. Od lewej: Mieczysław Fogg, Tadeusz Bogdanowicz, Wincenty Nowakowski, Władysław Daniłowski, Adam Wysocki, 1932, fot. Jerzy Benedykt Dorys / Nowa Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona
Po wojnie Łabudź był członkiem zespołu 4 Asy, a następnie solistą Operetki Warszawskiej (1949-83). Natomiast Wysocki po opuszczeniu Chóru Dana w 1937 roku, rozpoczął karierę solową. Występował w teatrzykach rewiowych, m. in. w „Bandzie” oraz nagrywał płyty. Po wojnie do 1950 roku nagrywał płyty w wytwórni „Muza”, występował solo oraz w Chórze Szacha. W latach 50. i 60. występował w programach estradowych Polskiego Radia, m. in. w „Podwieczorku przy mikrofonie”. W swoim repertuarze przedwojennym i powojennym miał dziesiątki popularnych piosenek, jak np. „Betty”, „Eurydyka”, „Fredzio”, „Gdy bałałajka gra”, „Karuzela”, „Nadejdzie dzień”, „Platynowe blondynki”, „Polka lwowska”, „Pani Kowalska”, „Raz koniaczek, raz buziaczek”, Śpij moje serce”, „Tamara”, „Wielkie pranie”, „Caballero”, „Francois”, „Jest taki jeden skarb”, „Mazowieckie Noce”, „Twoja piosenka”, „Warszawa, ja i ty”.
Repertuar (wybór)
Lata 1933-1939
Barbara z filmu Parada rezerwistów (W. Dan - E. Schlechter, Jan Brzechwa) - 1933
Betty <z opt. Yacht miłości> (Fanny Gordon - Julian Krzewiński, Leopold Brodziński) - 1937
Dlaczego właśnie ja? (W. Dan - A. Jellin) - 1937
Dwanaście godzin (Alfred Scher - I. Kranowski)
Eurydyka (Władysław Dan - Julian Tuwim)
François (Adam Józef Karasiński - Andrzej Włast) - 1905
Fredzio (W. Dan - Aleksander Jellin)
Już dziś (R. Henderson - Jerry)
Gdy bałałajka gra (Eddie Rosner - Igo Kranowski) - 1938
Karuzela (J. Wilner - P. i Z. Haar)
Kobieta, która wie, czego chce (muz. Leo Fall)
Kobieta zawsze jest do wzięcia (muz. Stanisław Ferszko - Jerry)
Miłość i morze <z opt. Yacht miłości> (Fanny Gordon - Leopold Brodziński, Julian Krzewiński)
Nie bądź taka mocna (Abner Siver, Al Sherman, Al Lewis - E. Schlechter)
New York Baby <z opt. Jacht miłości> (F. Gordon - J. Krzewiński/ L. Brodziński) - 1937
Niestety ciągle jestem goły (muz. L. Fall)
Nadejdzie dzień (Robert Stolz - J. Krzewiński/L. Brodziński) - 1937
Niech gra muzyka (muz. Hodson/May)
Platynowe blondynki (Zygmunt Karasiński - Andrzej Włast) - 1939
Pani Janina Kowalska (Jerzy Boczkowski - Emanuel Schlechter)
Przyjaciółka
Raz koniaczek, raz buziaczek (Jan Kozłowski/Osadca - Zbigniew Maciejowski) - 1939
Śpij moje serce (J. Altschuler/Oskar Strok - A. Włast)
Tamara (Zygmunt Lewandowski - Z. Maciejowski) - 1933
To była chwila ta (muz. N.H. Brown)
Wielkie pranie (J. Boczkowski - Jerzy Jurandot)
Znam cię ze snów (muz. Zygmunt Białostocki)
Lata powojenne
Caballero (Tadeusz Kwieciński - Zbigniew Drabik) - 1948
Francois (Adam Karasiński - A. Włast)
Jest taki jeden skarb (Jerzy Harald - J. Jurandot) - 1949
Jeszcze rok, jeszcze dwa (Antoni Buzuk - Arkadiusz Połoński) - 1948
Kto cię pokocha, jak ja (Jan Kozłowski) - 1948
Mazowieckie noce (Czesław Żak - Michał Ochorowicz) - 1948
Rosanna (E. May - Czesław Liberowski) - 1948
Twoja piosenka (J. Harald - Eugenia Wnukowska) - 1949
Warszawa, ja i ty ((Jerzy Harald - Ludwik Starski) - 1949
Wszystko dla ciebie (J. Kozłowski) - 1948
Spektakle teatralne
1948: Nitouche jako Celestyn (Ludowy Teatr Muzyczny)
1954: Domek trzech dziewcząt jako Kupelwieser oraz Johan Vogl (Teatr Nowy - reż. Zbigniew Sawan)
1968: Gruszeczka, czyli wizyta obecj pani jako Chory (Teatr Telewizji - reż. Józef Słotwiński)
Operetka Warszawska
1955: Noc w Wenecji jako Delaqua (reż. Zbigniew Sawan)
1955: Życie paryskie jako Urban (reż. Barbara Kilkowska)
1957: Księżniczka czardasza jako Ferri (reż. Sławomir Linder)
1958: Fajerwerk jako Fryc (reż. Kazimierz Petecki i Józef Słotwiński)
1959: Bal z Fanfanem jako Arkadiusz Miłowski (reż. Sławomir Linder)
1959: Król włóczęgów jako René (reż. Janusz Warnecki i Elwira Turska)
1960: Mam`zelle Nitouche jako dyrektor teatru (reż. Oldrich Novy)
1961: Student żebrak jako Bogumił Małachowski (reż. Danuta Baduszkowa)
1963: Ptasznik z Tyrolu jako Zwilling (reż. Danuta Knoppówna)
1964: Wesoła wdówka jako Priczicz (reż. Tadeusz Bursztynowicz)
1966: Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale jako Bartłomiej (reż. Jerzy Rakowiecki)
1966: Loża królewska jako marszałek dworu (reż. Józef Słotwiński)
1968: Aniuta jako restaurator (reż. Władimir Kuroczkin)
1969: Rozbójnicy jako ochmistrz (reż. Lech Emfazy Stefański)
1970: Kraina uśmiechu jako Czang (reż. Tadeusz Bursztynowicz)
Zmarł 8 stycznia 1977 roku w Warszawie.
