„Kresy” w Muzeum II Wojny Światowej

Muzeum II W.Ś  w Gdańsku ogłosiło wielką akcję zbierania pamiątek. Piszą między innymi: „Jeżeli chcielibyście, aby pamięć o Waszych krewnych i ich historie nie odeszły w zapomnienie zachęcamy do przekazania przedmiotów związanych z wojną do naszego Muzeum w ramach Ogólnopolskiej Zbiórki Eksponatów ,,Przyjmiemy Twoją historię…” Wszystkie zabytki zostaną otoczone staranną opieką i zabezpieczone przed skutkami upływu czasu.
Czekamy na Was w siedzibie Muzeum II Wojny Światowej oraz w pięciu polskich miastach, gdzie otworzymy czasowe punkty zbiórki:
Czekamy na Was w siedzibie Muzeum II Wojny Światowej oraz w pięciu polskich miastach, gdzie otworzymy czasowe punkty zbiórki:
• Lublin 11-13 lipca
• Szczecin 8-10 sierpnia
• Białystok 10-12 października
• Katowice 14-16 listopada
• Warszawa 12-14 grudnia

Akcja potrwa do końca bieżącego roku.” Więcej o akcji: https://muzeum1939.pl/zbiorka2019
Wiemy, że w tym muzeum, jest dział poświęcony „Kresom”, mimo, że tego nie nagłośniono. Warto zatem przypomnieć, że w czasie burzliwych wydarzeń XX wieku, Kresy były areną walk toczonych w obu wojnach światowych, były miejscem masowych zbrodni i eksterminacji, wywózek i wysiedleń. Od 1939 r. były okupowane przez ZSRR i Litwę, od 1941 przez III Rzeszę, od 1944 ponownie przez ZSRR. W PRL termin „Kresy” został wyeliminowany ze słownika polskich pojęć narodowych. Po zmianach ustrojowych na początku lat 90-tych XX wieku polska historiografia odzyskała swobodę posługiwania się terminem „Kresy”. Kresy jednak zachowały się w pamięci ludzi, których los rzucił o kilkaset kilometrów na zachód od swoich dotychczasowych domów, na ziemie nowe i nieznane. Stało się to w wyniku układów Wielkiej Trójki, na które Polska nie miała wpływu. Wysiedlonych z Kresów przez pół wieku skazywano na zapomnienie. Nie wolno było otwarcie mówić i pisać o polskich Kresach. Dlatego też przez pryzmat wspomnień Kresowian podejmijmy próbę wywołania z niepamięci losów mieszkańców „kraju lat dziecinnych”. Dlatego ten dział muzeum będzie  szczególną lekcją historii. Młode pokolenie, wychowane w zupełnie innej rzeczywistości, będzie miało szansę uświadomić sobie własną tożsamość kulturową, zrozumieć tęsknotę starszych za minionym czasem i niezwykłą atmosferą tamtych lat.