Do Domu Pana odszedł Szczepan Siekierka

Rodzina oraz Zarząd Główny Stowarzyszenia z żalem zawiadamia, że w dniu 15.01.2021 r. odszedł Szczepan Siekierka wieloletni prezes i założyciel Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów.

Urodził się 3 sierpnia 1928 r. w Toustobabach, powiat Podhajce, województwo tarnopolskie. W 1941 r. w Toustobabach zorganizowano „Oddział Samoobrony”, do której należał od 1943 r. Celem zorganizowania „Samoobrony” było prowadzenie rozpoznania o działalności miejscowych Ukraińców, należących do OUN, które rozpoczęło mordowanie ludności polskiej już w 1939 r. przed wkroczeniem wojsk sowieckich. Przykładowo - w Szulmanach zamordowali 38 osób, w Marianowie 4 osoby, w Dolinie 5 osób, w Sławętynie 50 osób, w Nosowie 10 osób. W miesiącu lipcu 1941 r., w Panowicach, policja ukraińska zamordowała 6 osób, a w Zawadówce 5 osób.

Terror na ludności polskiej przez nazistów ukraińskich w czasie okupacji sowieckiej i niemieckich, nie był niczym skrępowany przez władze sowieckie i niemieckie, gdyż władzę sprawowali Ukraińcy z policją ukraińską. Samoobrona w 1943 r. została oficjalnie podporządkowana Kompanii Armii Krajowej „Rokita”, pluton „Bluszcz” w Panowicach. Dowódcą tej kompanii był chorąży Paweł Rostkowski, dowódcą plutonu Michał Tracz ps. „Kalina”, a dowódcą drużyny Feliks Rostowski ps. „Akacja Aklina”. Przysięgę wojskową Szczepan Siekierka złożył w styczniu 1944 r. Powierzono mu bardzo ważną funkcję kuriera-łącznika z innymi kompaniami, obwodu Podhajce. Sprzyjało temu to, że był w tym czasie listonoszem. Niezależnie od tego brał udział w przygotowaniu i organizowaniu stanowisk obronnych dla ludności polskiej, w celu obrony przed bandami ukraińskimi. Zajmował się zdobywaniem broni od wojsk niemieckich i od wojsk węgierskich. Od stycznia 1944 r. do sierpnia 1944 r. służył w Armii Krajowej, a od września 1944 r. do września 1945 r. był w Istriebitelnym Batalionie, pluton w Toustobabach, podległy „Wojenkomatowi” w Monasterzyskach. Komendantem plutonu był Leon Zarzycki. Zadaniem tego plutonu była obrona ludności Polskiej przed bandami ukraińskich nacjonalistów. W tych warunkach, tylko w ten sposób można było oficjalnie posiadać broń. W innym wypadku, w razie wykrycia przez władze sowieckie, groziła śmierć. Zaznaczyć należy, że w wolnej Polsce udział w Armii Krajowej i formacjach Istriebitelnych Batalionach jest uznawana przez Sąd Najwyższy, przy ustalaniu i nadawaniu uprawnień Kombatanckich.

Po wojnie i osiedleniu się na Dolnym Śląsku, w latach 1949-195, Szczepan Siekierka należał do tajnego harcerstwa Pieszyce-Dzierżoniów. Studia wyższe ukończył na Politechnice Wrocławskiej i w Wyższej Szkole Ekonomicznej. W 1990 r. był inicjatorem powołania Stowarzyszenia Rodzin Pomordowanych Polaków „Misja Pojednania i Pokuty”, które rozpoczęło gromadzenie dokumentacji o ludobójstwie Polaków przez faszystowskie ugrupowania ukraińskich nacjonalistów. W 1992 r. zarejestrowano nowe stowarzyszenie pod nazwą Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów z siedzibą we Wrocławiu. Od tego czasu pełni również funkcję Prezesa Stowarzyszenia. Współpracuje z IPN Komisją Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, w prowadzonych śledztwach, zajmuje się też utrwalaniem pamięci o zamordowanych Polakach, poprzez budowanie pomników i tablic ofiarom ukraińskiego ludobójstwa oraz zajmuje się działalnością publicystyczną. W 1992 r. zorganizował wydawnictwo czasopisma „Na Rubieży” i zajął się redakcją oraz przygotowaniem do druku materiałów.

Wniósł ogromny wkład w tworzenie współczesnych miejsc pamięci o ofiarach banderowskiego terroru. Włączył się w powstanie 22 pomników i wmurowanie około 135 tablic, aktywizując i współpracując z organizacjami z całej Polski. Z jego inicjatywy wybudowano wrocławski Pomnik-Mauzoleum Pamięci zamordowanych Polaków na Kresach Południowo-Wschodnich. Jest współautorem czterech książek o tematyce ludobójstwa dokonanego na ludności polskiej przez OUN - UPA na Kresach Południowo - Wschodnich w latach 1939 - 1946 w województwach: lwowskim, stanisławowskim, tarnopolskim oraz książki o ludobójstwie dokonanym na duchowieństwie obrządku łacińskiego i zniszczeniach obiektów sakralnych rzymskokatolickich przez OUN - UPA. Ponadto brał udział przy opracowaniu przewodnika pomników i tablic znajdujących się na terenie kraju w obecnych granicach państwa polskiego, poświęconych zamordowanym Polakom. Zainicjował powstanie wystawy przedstawiającej ludobójstwo dokonane na Polakach, opracowanej na podstawie zebranej przez Stowarzyszenie UOZUN dokumentacji. W 2010 r. powołał komitet organizacyjny do wybudowania Kaplicy Kresowian w Kościele Garnizonowym Wojska Polskiego – Bazylice Mniejszej we Wrocławiu. Jest też inicjatorem przeprowadzenia na Dolnym Śląsku zajęć zgodnie z ideą „Żywej Lekcji Historii” (w porozumieniu z Kuratorium Dolnośląskim i Sejmikiem woj. dolnośląskiego) prowadzonej dla młodzieży i mieszkańców województwa. Niezależnie od działalności w Stowarzyszeniu, był członkiem Zarządu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej III Obszaru Lwowskiego we Wrocławiu i inicjatorem powołania Światowego Kongresu Kresowian w 1995 r. z siedzibą we Wrocławiu. Między innymi za jego działalność Stowarzyszenie w 2017 r. otrzymało Nagrodę Kustosza Pamięci Narodowej przyznawaną przez Prezesa IPN i jednocześnie doprowadził, że 11 lipca 2017 r. odsłonięto Tablicę Pamięci przy Pomniku na Skwerze Wołyńskim w Warszawie, zgodnie z uchwałą Sejmu z 22 lipca 2016 r.