STOWARZYSZENIE RODZINA PONARSKA

ma zaszczyt zaprosić

Szanownych Państwa
Wszystkich Zainteresowanych

na obchody  Dnia Ponarskiego, które odbędą się

28.05.2019 r. (wtorek) w Warszawie.

   Godz. 12.00  -  Uroczystości  pod  Krzyżem  -  Pomnikiem Ponarskim na Cmentarzu Wojskowym  na  Powązkach (obok Kolumbarium), wejście od  ul. Ostrowickiej.

 W programie: odśpiewanie Hymnu Państwowego, powitanie Gości, krótkie przemówienie, wystąpienia Gości, Apel Pamięci, Modlitwa, złożenie kwiatów, zapalenie zniczy.

Czytaj więcej

/ Pieniaki 11.06.1939 I. Komunia Św.brata Eugeniusza

Tato Karol nie żył, potem zmarł jej dziadek Jan. Było ich pięcioro, pozostało gospodarstwo na którym trzeba było pracować, a w nim ogród, krowy, kury, gęsi. Wszystko trzeba było zrobić. Władek mimo woli szykowany był na gospodarza, mama miała zostać krawcową, szyła. Gdy wyszła za mąż przestała szyć innym, robiła to tylko dla swojej rodziny. Wspomnieć należy o dalszych losach rodzeństwa mojej mamy. Brat Władek ożenił się z Anną Mostową z Pawłowa, miejscowości położonej koło Radziechowa. Zamieszkali w domu rodzinnym w Budkach, gospodarzyli. Przyrodni brat mamy – Franciszek Zacierka po szkole powszechnej dalej uczył się w Kamionce Strumiłowej dobrego rzemiosła.

Czytaj więcej

 WALKI 27 WDP AK NA POLESIU

Bój obronny pod Holadynem i przejście do lasów szackich

 Po stoczeniu boju pod Sokołem oddziały dywizji, które przebiły się z okrążenia w nocy z 20 na 21 kwietnia 1944 r., zatrzymały się w lesie 4 km na południowy wschód od Smolar Rogowych na odpoczynek. W rejonie tym stacjonowały sowieckie oddziały partyzanckie ze zgrupowania Iwanowa, z którymi w ciągu nocy nawiązał łączność ppor. „Mohort” w celu uzyskania danych o zaminowaniu terenu oraz ustalenia drogi przemarszu oddziałów polskich. O świcie 22 kwietnia oddziały wyruszyły w kierunku Smolar Rogowych.

Czytaj więcej

Celem zbiórki jest zebranie funduszy na tygodniową kampanię informującą społeczeństwo o ukraińskim ludobójstwie na Polakach, które miało miejsce na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej w latach 1939-1947.
Historia jest cały czas fałszowana przez stronę ukraińską a w naszym Kraju niestety jeszcze nie doczekaliśmy się rządów, które pozwolą naszym dzieciom uczyć się w szkołach o tragedii, która spotkała nas z rąk ukraińskich sąsiadów. Musimy sami walczyć o PAMIĘĆ i PRAWDĘ dla naszych bestialsko pomordowanych Rodaków, którzy po dziś dzień dalej leżą w haniebnych dołach śmierci bez szansy na ekshumacje i katolicki pochówek.

Czytaj więcej