Foto:Ernest MAlinowski. Autor nieznany

Ernest  Malinowski urodził się 1818 r. w Sewerynach na Wołyniu, w majętnej i szanowanej rodzinie szlacheckiej. Przy chrzcie zapisano mu jeszcze kilka innych imion:    Adam Stanisław Hipolit Nepomucen, używał jednak imienia Ernest. Był synem Jakuba Malinowskiego, oficera armii Księstwa Warszawskiego, i Anny Świejkowskiej, córki podolskiego wojewody Leonarda Marcina Świejkowskiego. Warto wspomnieć, że miał troje rodzeństwa. Ojciec, Jakub, był działaczem patriotycznym, brał udział w kampanii Napoleona przeciw Rosji. Dzięki temu dosłużył się stopnia oficerskiego, a także został  wybrany marszałkiem szlachty powiatu Nowogród Wielki. W domu Malinowskich żyła tęsknota za niepodległą  Polską. Ernest razem z bratem Rudolfem skończyli Liceum Krzemienieckie, nazywane w tym czasie Atenami Wołyńskimi. Kładziono tam nacisk, między innymi, na naukę czterech języków: polskiego, rosyjskiego, łacińskiego i francuskiego.

Czytaj więcej...

Będąc małym dzieckiem, podobnie jak moi rówieśnicy nie mogliśmy doczekać się świąt a zwłaszcza świąt Bożego Narodzenia. Zimy w latach 50/60. ub. stulecia były prawdziwymi zimami z kopnym śniegiem  i dużymi mrozami. Skrzypiący pod butami śnieg wprowadzał w zimowy nastrój i atmosferę świąt. Ferie zaczynały się przed Wigilią i trwały do Trzech króli co uprawniało rodziców do stawiania przed nami pewnych zadań związanych z przygotowaniem świąt. Deski podłogowe w kuchni (nie było wówczas terakot) musiały być wyszorowane, co któreś tam święta czekało nas wiórkowanie parkietu w pokojach i najlepsze, „pranie” chodników i dywanów.  Odbywało się tak, że wynosiliśmy je na śnieg i trzepaliśmy wbijając z nich kurz w śnieg. 

Czytaj więcej...

16 lipca 1968 roku upłynęło dokładnie 35 lat od czasu, gdy na antenie ogólnopolskiej w przedwojennej Polsce odezwała się po raz pierwszy „Wesoła Lwowska Fala” pod kierownictwem Wiktora Budzyńskiego, autora tekstów, aranżera i pomysłodawcy audycji. „Ta to jest wprost nie do wiary” - tak śpiewała na falach lwowskiego radia Włada Majewska do tekstu i muzyki Mariana Hemara. Zatem 16 lipca 2008 roku mija 75 lat od wyemitowania pierwszej audycji.

„Lwowska Fala” narodziła się „z niczego”, gdy Wiktor Budzyński wpadł na „szatański” pomysł zrobienia raz na miesiąc „Lwowskiej Fali”, kasując równocześnie cały niedzielny program warszawski, nie biorąc niczego ani z Warszawy, ani z żadnej innej stacji.

Czytaj więcej...

Jan Brzechwa, a tak na prawdę Jan Wiktor Lesman, urodził się 15 sierpnia 1898 w kresowym mieście Żmerynce na Podolu. To miasto z głębokimi kresowymi tradycjami. W drugiej połowie XIX wieku wraz z początkiem budowy linii kolejowej Kijów-Bałta powstał tu węzeł kolejowy Żmerynka, który szybko zdobył status jednego z najważniejszych w południowo-zachodniej części imperium rosyjskiego. Przez Żmerynkę przebiegała linia kolejowa do Wołoczysk na granicy z Austro-Węgrami i do Mohylewa Podolskiego na granicy z Rumunią. W 1891 roku w Żmerynce powstały liczne zakłady obsługujące pociągi i lokomotywy. W jednym z takich przedsiębiorstw pracował, jako inżynier kolejowy, ojciec Jana Brzechwy – Aleksander Lesman. Matka, Michalina z Lewickich, była nauczycielką francuskiego. Dziad­kiem Po­ety był zna­ny księ­garz i wy­daw­ca ży­dow­ski Ber­nard Le­sman, wcze­śniej na­ucza­ją­cy w war­szaw­skiej Szko­le Ra­bi­nów. Sy­no­wie Ber­nar­da po­rzu­ci­li jed­nak wia­rę moj­że­szo­wą – Jó­zef ochrzcił syna – Bolesława Leśmiana w Ko­ście­le ka­to­lic­kim, zaś Alek­san­der przy­jął wy­zna­nie ewan­ge­lic­kie. Brze­chwa nie czuł się nigdy Żydem. 22 stycz­nia 1905 roku., zwol­niono ojca z pracy, jako ak­tyw­ne­go uczest­ni­ka wy­da­rzeń styczniowych.

Czytaj więcej...